แผนงานวิจัยและพัฒนาระบบสื่อสารสุขภาพสู่ประชาชน (รสส.) ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.) และสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ได้จัดงานเวทีเพื่อนำเสนอผลงานวิจัย ในวันที่ 28 พฤษภาคม 2550 ณ ห้องคอนเวนชั่น ฮอล สถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ เพื่อนำเสนอข้อค้นพบจากงานวิจัยต่างๆ ซึ่งเป็นไปตามเป้าหมายที่ได้วางเอาไว้ อาทิ ชุดโครงการวิจัยระบบกลไกสนับสนุนการสื่อสารสุขภาพ ได้แก่ การวิจัยการรับรู้และการเข้าถึงสื่อสาธารณสุขในประเทศไทย การวิจัยการศึกษาการเผยแพร่ข้อมูลสุขภาพผ่านเครือข่ายอินเตอร์เน็ต การวิจัยการศึกษาสื่อสิ่งพิมพ์เพื่อสุขภาพ นอกจากนี้ยังได้มีการศึกษานวัตกรรมสื่อสารสุขภาพที่เหมาะสมกับชุมชนท้องถิ่น ซึ่งพบว่า การสื่อสารสุขภาพในชุมชนแต่ละพื้นที่นั้นไม่เหมือนกัน ดังนั้นคนในพื้นที่น่าจะเป็นผู้ดำเนินการเองจึงจะสื่อสารได้ตรงกับสภาพปัญหาของกลุ่มเป้าหมาย

           อย่างไรก็ตาม นพ.พงษ์พิสุทธิ์ จงอุดมสุข ผู้อำนวยการ สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข กล่าวว่า ปัญหาของการสื่อสารมีสาเหตุจากปัจจัย 2 อย่าง คือ ปัญหาทางด้านเทคนิคการสื่อสาร และปัญหาความแตกต่างทางกระบวนความคิด ดังนั้นการแก้ไขปัญหาการสื่อสารจึงน่าจะทำการแก้ไขปัญหาระหว่างกระบวนความคิดและปัญหาทักษะเทคนิคการสื่อสารด้วย เช่น การสื่อสารระหว่างแพทย์ไปสู่คนไข้ หรือเจ้าหน้าที่ที่มีความรู้แต่ไม่สามารถสื่อสารกับประชาชนทั่วไปได้ เพราะพื้นฐานความรู้นั้นแตกต่างกัน

           สำหรับมุมมองการสื่อสารในอนาคตของประเทศไทยนั้น นพ.ณรงค์ศักดิ์ อังคะสุวพลา กล่าวว่า เส้นทางระบบสุขภาพในอนาคตต้องคำนึงถึง หลักกฎหมาย การมีส่วนร่วมหรือการกระจายอำนาจ และหลักการเงินการคลัง

           นอกจากนี้นายโคทม อารียา ประธานแผนงานวิจัยและพัฒนาระบบสื่อสารสุขภาพสู่ประชาชน กล่าวว่า วิธีการสื่อสารในเรื่องสุขภาพควรเปลี่ยนไป กล่าวคือ รัฐน่าจะเป็นหน่วยงานที่ให้บริการขั้นพื้นฐาน โดยรัฐต้องเปลี่ยนตัวเองมาเป็นผู้เผยแพร่ให้ความรู้ เพื่อให้
ประชาชนมีทางเลือกในการรับข้อมูลข่าวสารที่เหมาะสมกับตนเอง โดยสื่อที่เหมาะสมก็คือการอ่าน เนื่องจากในขณะที่อ่านเราก็ได้วิเคราะห์ ได้คิดอย่างลึกซึ้ง เพราะการสื่อสารด้วยช่องทางอื่นนั้นมักจะไม่ค่อยได้ผ่านการคิดและวิเคราะห์ ดังนั้นอาจจะหลงเชื่อไปตามกระแส ได้

           รศ.มาลี บุญศิริพันธ์ กล่าวว่า ในสังคมไทย หากจะทำให้ประชาชนเข้าถึงข้อมูลได้อย่างทั่วถึง ก็ต้องให้ประชาชนเข้าถึงข้อมูลสุขภาพด้วย การที่จะเข้าถึงข้อมูลข่าวสารสุขภาพได้ไม่จำเป็นที่รัฐจะมอบให้ แต่รัฐมีหน้าที่ในการเอื้ออำนวยให้ประชาชนเข้าถึงข้อมูลข่าวสารสุขภาพ ถ้าจะทำให้ถึงที่สุดก็ต้องร่าง พรบ. ไว้ในกฎหมาย เพื่อให้มีการผลักดันจนเกิดเป็นรูปธรรมขึ้นมา เช่น โครงการของ นสส. เป็นต้น

           ยังมีการแสดงวิธีการสื่อสารสุขภาพไปสู่ประชาชนในพื้นที่โดยนักสื่อสารสุขภาพประจำท้องถิ่น ซึ่งสอดแทรกความรู้เรื่องสุขภาพ ผ่านการลำนำบทร้อยแก้ว บทกลอน หรือแสดงพื้นบ้าน อาทิ ผญ่า สุภาษิต และหมอลำ เป็นต้น