 |
หนังสือพิมพ์ คม ชัด ลึก [ วันอังคาร ที่ 23 เดือนพฤจิกายน 2553 ] |
|
| รักษาลูก 2 คนไว้ไม่ได้ เรื่อง "เศร้า" จากคนทำแท้ ง |
สิ่งที่น่าละอายที่สุดในตอนนี้ ก็คือ การที่เราไม่สามารถรักษา 2 ชีวิตที่เกิดจากสายเลือดของตัวเองได้ เหมือนอย่างที่แม่รักษาเราได้ในวันนี้ แม้ว่าโตจนพอจะรับผิดชอบหลายๆ อย่างได้แล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่สามารถทำทั้งหน้าที่ลูกที่ดีและแม่ที่ดีได้ แดงอธิบายถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายหลังจากผ่านการทำแท้งมาแล้ว 2 ครั้ง เมื่อราว 1 ปีที่ผ่านมา
นักศึกษาสาววัย 23 ปี เล่าว่า เธอกับแฟนตัดสินใจย้ายมาอยู่หอพักเดียวกันใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน จ.สุรินทร์ หลังจากคบกันได้ 2 ปี และมีเพศสัมพันธ์กัน และพลาดตั้งท้องถึง 2 ครั้ง โดยทันทีที่รู้ตัวว่าท้องก็เลือกปรึกษาแฟนก่อนใคร แต่ก็ไม่เคยได้รับคำตอบที่พอจะหาทางออกได้ สุดท้ายจึงเลือกปรึกษาเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยเดียวกัน เพื่อนแนะนำว่า ให้ไปเอาลูกออกที่ร้านขายยาแห่งหนึ่งที่รับทำแท้ง สามารถทำได้ทั้งวิธีการใช้ยาสอด ยากิน และรับขูดมดลูก ซึ่งราคาถูกและปลอดภัย แต่เนื่องจากกังวลว่าอาจจะบังเอิญเจอคนรู้จัก จึงใช้วิธีซื้อยามาสอดเองที่หอพัก
หลังจากสอดยาเข้าไปไม่นานก็มีอาการปวดท้องอย่างรุนแรง รวมทั้งมีอาการปวดหัวร่วมด้วย เวลาผ่านไปสักประมาณ 2 สัปดาห์ ไข้ก็ยังไม่ลด อาการปวดท้องน้อยละ ปวดช่องคลอดก็รุนแรง จึงตัดสินใจไปพบแพทย์โรงพยาบาลแห่งหนึ่งของรัฐ หมอขูดมดลูก และแจ้งว่า การใช้ยาสอดไม่สามารถขับสิ่งสกปรกจากช่องท้องได้ทั้งหมด จึงต้องทำความสะอาดและนอนพักรักษาตัวเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ซึ่งช่วงแรกๆ แฟนก็ช่วยเหลือค่ายา ค่าอาหาร แต่ระยะหลังละเลยทุกอย่างและเงียบหายไปประมาณ 2 เดือน" นักศึกษาสาวเล่า
ทันทีที่ออกจากโรงพยาบาล เธอสังเกตอาการของตนเองอย่างต่อเนื่อง และพบว่าร่างกายอ่อนแอลงมาก ซึ่งอาการดังกล่าวส่งผลให้เธอไม่สามารถช่วยงานพ่อและแม่ ซึ่งมีอาชีพเกษตรกรรมได้ตามปกติ เนื่องจากแดงมีอาการเวียนหัว และปวดท้องบ่อยๆ บางครั้งก็เป็นลม หมดสติง่ายๆ หากมีอาการขณะช่วยงานพ่อแม่ทางครอบครัวก็ต้องทราบเรื่องที่แดงกับแฟนอยู่ด้วยกัน
ช่วง 1-2 เดือนหลังจากทำแท้ง ครรภ์แรกเธอเลือกที่จะอ้างกับพ่อและแม่ว่า ติดภาระงานของมหาวิทยาลัย จึงไม่สามารถกลับมาบ้านเพื่อช่วยงานได้ กระนั้นพ่อกับแม่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ หมั่นโทรถามบ่อยครั้งว่า เป็นอย่างไรบ้าง มีเงินใช้พอไหม หรือบางครั้งแม่ก็ถามว่า เสียงดูเพลียๆ เป็นอะไรหรือเปล่า เมื่อแม่ถามบ่อยครั้งก็ปิดโทรศัพท์ไปนานเป็นสัปดาห์ ไม่นานก็ทราบข่าวจากน้องสาวว่า พ่อกับแม่ลำบากกับภาระงานอย่างมาก จึงอยากให้พี่แดงกลับไปช่วยงานที่บ้าน
โดยปกติแล้วเราจะช่วยงานพ่อแม่ทุกอย่าง ทั้งทำงานบ้าน ทำไร่ผัก ไร่อ้อย ทำนา และเลี้ยงเป็ดที่บ้าน แต่พอร่างกายแย่ลงก็ทำเหมือนเดิมไม่ได้ และทันทีที่น้องเล่าให้ฟังว่าพ่อแม่ลำบาก ช่วงแรกๆ ก็ได้แต่เศร้า สุดท้ายจึงตัดสินใจกลับไปช่วยงานที่บ้านและรับยามากินบรรเทาอาการปวดเป็นระยะๆ ตามแพทย์สั่ง แดงอธิบายเพิ่ม
นักศึกษาสาวดูแลตัวเองอย่างต่อเนื่อง จนเริ่มดีขึ้นและกลับมาคบกับแฟนหนุ่มรุ่นเดียวกันอีกครั้ง จนพลาดตั้งครรภ์ครั้งที่ 2 และใช้วิธีแก้ปัญหาในลักษณะเดียวกัน โดยเสียค่าใช้จ่ายค่ายา 2,000 บาท ส่วนแฟนหนุ่มก็ตีจากไปคบกับผู้หญิงคนอื่น ไม่เคยกลับมาดูแล และเนื่องจากอายุยังน้อยและขาดการพักผ่อนทำให้ร่างกายของแดงอ่อนแอลงมากกว่าเดิมหลายเท่า
วันหนึ่งระหว่างทำงานบ้านเธอล้มลงหมดสติ แม่พาไปพบแพทย์จึงทราบเรื่องราวว่าเคยผ่านการขูดมดลูกมา แต่รายละเอียดอื่นๆ ไม่ได้เล่าให้แม่ฟัง แม่นิ่งเงียบและไม่พูดกับเธอไปสักพัก เนื่องจากเสียใจ แต่ก็ไม่เคยละเลยกับการดูแลหุงข้าว ทำกับข้าวให้กิน และซื้อยามาให้ทุกครั้งที่ป่วย แดงเห็นแม่แอบร้องไห้บ่อยครั้ง เธอเข้าใจว่าแม่คงจะเสียใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ไม่มีอะไรจะพูดจะบอกแม่ ได้แค่ขอโทษในใจ และบอกกับตัวเองว่า หากอาการดีขึ้นจะเรียนให้จบการศึกษาในชั้นปริญญาตรี ตามที่แม่ตั้งใจไว้ให้ได้
ยอมรับว่ารู้สึกแย่มากกับการกระทำของตัวเอง แต่ประสบการณ์ทั้ง 2 ครั้งก็ทำให้เราเข้าใจในบทบาทของแม่มากขึ้น เรารู้ว่าแม่เหนื่อยและแม่ต้องลำบากอย่างมาก ไหนจะแบกรับภาระทางบ้าน ไหนจะแบ่งเวลามาดูแลเรา แต่ก็พูดอะไรไม่ออก วัยรุ่นสาวอธิบายถึงความรู้สึก
ช่วงเวลาที่ได้ใกล้ชิดกับแม่ แดงได้คิดได้ทบทวนเรื่องราวหลายอย่าง และยอมรับว่า การเอาเงินค่าเล่าเรียนจากแม่ไปใช้จ่ายเพื่อแฟน เพื่อฆ่าลูก เป็นสิ่งที่บาปหนามาก จึงตั้งใจไว้ว่า 1 ปีหลังจากนี้จะไถ่บาปด้วยการตั้งใจเรียนตามเจตนาของแม่กับพ่อ ซึ่งเธอกำลังจะจบการศึกษาในสาขาศึกษาศาสตร์ (คณิตศาสตร์) และจะเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรในปี 2554 นี้ แดงจึงสัญญากับตัวเองว่า หลังจากจบการศึกษาจะประกอบอาชีพที่ตัวเองรัก นั่นคือ การเป็นครูสอนวิชาคณิตศาสตร์ ประถมวัย หลังจากนั้นจะทำหน้าที่ของลูกที่ดีให้แม่ได้เห็น และจะเป็นแม่ที่ดีให้ได้ ในอนาคตเมื่อเธอพร้อมจะมีลูก
| |
|
|
