พระราชสุทธิญาณมงคล
พูดดีเข้าใจง่าย พูดร้ายเข้าใจยาก
อย่ารุนแรงต่อกัน อย่าขัดแย้งกัน อย่าเอาแพ้ชนะกัน
ตัวเองไม่ทำได้แต่คิด ฉะนั้นชั่วชีวิตแล้วใครจะทำ
อยู่ในหน้าที่ทำให้ดีที่สุด อย่าได้หยุดแล้วแต่ชะตากรรม
เมื่อไม่กล้า ก็เกิดความไม่จริง เมื่อไม่จริง ก็เกิดความไม่ถูกต้อง เมื่อไม่ถูกต้อง ก็เกิดความไม่ยุติธรรม เมื่อไม่ยุติธรรม ก็เกิดความไม่สงบ
หยันให้ถูกที่ ทำความดีให้ถูกจุด กินละมุดอย่าให้ถูกเม็ด
๑. จงเตรียมพร้อมเสียวันนี้ สำหรับภาระที่ต้องทำในวันพรุ่งนี้
๒. ความได้เป็นมนุษย์เป็นการยาก ควรทำตามคำของผู้เมตตาปรารถนาดีต่อตน
๓. ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง เป็นความดับทุกข์จากทุกข์ทั้งหลาย
๔. ทุกข์เป็นผล มีความโลภ ความโกรธ ความหลงเป็นเหตุ
๕. จิตที่กิเลสเข้าปกคลุม จะเศร้าหมอง
๖. กิเลสคือความโลภ ความโกรธ ความหลง เป็นความเศร้าหมอง เป็นความร้อน
๗. หยุดความคิดปรุงแต่ง ใจย่อมผ่องใสห่างไกลความร้อนของกิเลส
๘. ความสงบคือ ความสุขที่แท้
๙. ส่วนมากของความทุกข์ ทีเกิดจากอำนาจของกิเลส ถูกปิดบังเสียด้วยความหลง คือความหลงเห็นทุกข์เป็นสุข
๑๐. เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันต้องหวัง เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้
๑๑. ทำใจให้สุขสงบได้ ปัญญาย่อมเกิด ย่อมยังให้รู้ได้ว่า ควรคิด ควรพูด ควรทำอย่างไร เพื่อความเจริญรุ่งเรือง ความร่มเย็นเป็นสุข
๑๒. ร่างกายของสัตว์ย่อยยับได้ แต่ชื่อและสกุลไม่ย่อยยับ
๑๓. สักการะ ฆ่าคนชั่วได้
๑๔. ความดีที่ทำไว้เอง เป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า
๑๕. ธีรชนสร้างความดีทีละน้อย ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข
๑๖. ภูเขาหินแท่งทึบไม่สั่นสะเทือนเพราะลมฉันใด บัณฑิตย่อมไม่หวั่นไหวในนินทาและสรรเสริญฉันนั้น
๑๗. การกระทำ ความประพฤติปฏิบัติของตนเองเท่านั้น ที่จะเหยียบย่ำตนให้ต่ำลงได้
๑๘. ผู้มีปัญญา ย่อมมีจิตสงบตั้งมั่นอยู่ในความเป็นปรกติเสมอ
๑๙. การไม่ทำบาปทั้งปวง การทำกุศลให้ถึงพร้อม และการชำระจิตให้ผ่องใส เป็นทางปฏิบัติที่เพียงพอ สำหรับความเป็นบัณฑิตในทางธรรม
๒๐. พึงกล่าวถ้อยคำ อันไม่เป็นเหตุให้ใคร ๆ ขัดใจไม่หยาบคาย เป็นเครื่องให้รู้ความได้ และเป็นคำจริง
๒๑. ศีลเท่านั้นเป็นเลิศในโลกนี้ ส่วนผู้มีปัญญาเป็นผู้สูงสุด ความชนะในหมู่มนุษย์ และเทวดาย่อมีเพราะศีลและปัญญา
- ปัญญาเป็นสิ่งเดียว ที่จะยังให้เป็นไปได้ดังความปรารถนา สามารถปลดเปลื้องทุกข์ จนถึงสลัดทุกข์ให้หลุดได้ อย่างหมดจดสิ้นเชิง
- ผู้ไม่มีศีล หรือผู้มีศีลบกพร่องด่างพร้อยเพียงไร ปัญญาย่อมไม่มี ปัญญาย่อมอ่อน ปัญญาย่อมน้อยเพียงนั้น
- ศีลทำให้ใจสงบได้ จากกิเลส โลภ โกรธ หลง ความสงบแห่งจิตหรือสมาธิย่อมเกิด
- ชีวิตเราเป็นไปตามความคิดที่จะให้เป็นไป
- กาลเวลา คือที่รักษาสุขภาพ
- ทุกอย่างย่อมมีการเริ่มต้น ไม่มีสิ่งสำคัญสิ่งไหน ที่ได้รับความสำเร็จมาแล้วโดยปราศจากความกระตือรือร้น
- ถ้าท่านต้องการไปให้ถึงยอด จงเริ่มต้นจากล่างก่อน
- ผู้คุ้มครองที่ดีคือ ผู้บริการที่ดีนั่นเอง
- ทุกคนลิขิต ชีวิตของตนเอง
- ความหวังมีค่าพอ ๆ กับความผิดหวัง
- การทำผิด เป็นวิสัยมนุษย์ การให้อภัยเป็นวิสัยพระ
- ผู้ไม่เคยทำผิด คือผู้ไม่เคยทำอะไรเลย
- มีพุ่มไม้ที่ไร้ค่า ยังดีกว่ามีทุ่งโล่งเฉย ๆ
- ผู้ไม่เคยลิ้มรสสิ่งขมขื่น ย่อมไม่รู้ว่า ความหวานเป็นเช่นไร
- ไม่มีสิ่งใดนำความสงบสุขสู่ตัวท่าน ยกเว้นตัวเอง
- จิตใจมีค่า ยิ่งกว่าวัตถุ
- ชนะตนเอง เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่
- สิ่งที่สำคัญในโลกคือการรู้จักประมาณตน
- การถือดีเป็นผลของความเขลา และเป็นที่มาของความพินาศ
- อำนาจอย่างล้นเหลือ ชักจูงจิตใจของผู้ที่ครอบครองมันไว้ให้ทำชั่วได้
- จงหากำไรจากประสบการณ์
- คนที่ไม่รู้อะไร จะไม่สงสัยอะไรเลย
- ความรู้ที่ดี คือกุญแจสู่ความปลอดภัย
- ความสุขุม เป็นทรัพย์ของคนฉลาด
- ผู้มีสติปัญญาย่อมกล่าวคำแก้ตัว
- ความดีคือรางวัลที่อยู่ในตัวของมันเอง
- การพูดที่ไม่ได้คิด เหมือนกับการยิงที่ไม่ได้เล็ง
- เราจะไม่รู้คุณค่าของน้ำ จนกว่าบ่อน้ำจะแห้ง
- เทียนไขให้แสงสว่าง แก่ผู้อื่น แต่มันก็เผาตัวมันเอง
- ความร้อนทดสอบทองคำ ความทุกข์ทดสอบคน
- ปากไม่พูด จิตไม่คิด เป็นสมาธิภาวนา
- อดทนได้ รอได้ ช้าได้ ดีได้
- ชีวิต คือ เวลาย่อมมีเช้า สาย บ่ายเย็น
- พระอาทิตย์ไม่เคยค้างฟ้า ขึ้นมาแล้วก็ตกไป
- พูดมากนัก คนมักเบื่อ ไม่เชื่อฟัง จงระวังถ้อยคำที่พร่ำขาน เนื้อน้อยนิดติดปาก ลากคางยาน คนรำคาญ ไม่อยากฟัง นั่งตาปรือ |
