แด่ทุกๆคนที่มีชีวิตอยู่ด้วยตัวเองอย่างเข้มแข็ง
- ในขณะที่คุณกำลังกินข้าวกับครอบครัวที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังในห้าง ข้าวในจานคุณเหลืออยู่ครึ่งหนึ่งคุณเขี่ยมันทิ้งอย่างไม่สนใจ
ในเวลาเดียวกัน แต่ต่างสถานที่กัน เด็กวัยเดียวกับคุณพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ข้าวก้อนนั้นมาหลังจาากที่ไม่ได้กินอะไรมาเป็นเดือน
- ขณะที่คุณเดินข้ามถนน คุณเห็นเด็กอายุน้อยกว่าคุณ ใส่เสื้อขาดกะรุ่งกะริ่ง ร่างกายผอมเห็นกระดูกนั่งขอทานอยู่ คุณเหลือบมอง แค่เพียงเหลือบมอง แล้วโยนเศษเงิน 1 บาท. 5 บาทให้ในขณะที่คุณยอมจ่ายเงินซื้อเสื้อผ้าแพงๆ รองเท้า กระเป๋าแพงๆ
เพื่อบูชาความโง่ของตัวเอง ให้คนอื่นรู้ว่า "ฉันมีเงินนะ".........ใช่คุณอาจมีเงิน แต่เห็นได้ชัดว่าคุณขาด แคลนสมอง
- แม่คุณไม่ให้คุณเล่นเนตคุยกะเพื่อนคืนนี้ คุณโกรธกระฟัดกระเฟียดแม่ของคุณ
แม่คุณทำเพราะรักคุณกลับคิดว่า " ไม่เห็นอยากให้ใครรักเลย " อีกด้านหนึ่งที่บ้านสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า เด็กๆโตมาในสภาพที่เค้าไม่มีอะไรเลย เค้าเพียงอยากให้ใครสักคนรักเค้า เค้ายินดีทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา แต่นั่นก็เป็นได้แค่ฝันสำหรับเค้า ........ในขณะที่คุณมีทุกอย่าง แต่คุณก็ไม่แม้แต่จะรักษามันไว้
- ตัวละครในจินตนาการของคุณไม่สามารถมีชีวิตอยู่จริงได้ คุณรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง อยากตาย ต่างสถานที่แต่เวลาเดียวกัน
เด็กอายุเท่าคุณ กำลังพยายามดิ้นรนที่จะมีชีวิตอยู่ เค้าไม่มีอาหาร คุณลองถามเค้าดูสิว่าเค้าจะรู้สึกยังไงถ้าตัวละครในจินตนาการของเค้าไม่สามารถมีชีวิตอยู่จริงได้ ......... ลองถามเค้าดูสิ
- คุณโดดเรียน ......ไม่ตั้งใจเรียน การเรียนสำหรับคุณอาจเป็นแค่เรื่องน่าเบื่อไร้ค่า
แต่สำหรับคนที่เค้าไม่มีโอกาส นั่นคือชีวิตทั้ง ชีวิตของเค้า มันคือความฝันของเค้า เป็นได้แค่ฝัน แต่สำหรับคุณมันไม่มีค่า |