หนูดี-วนิษา เรซ
          วิทยาศาสตร์ความสุข กับ หนูดี-วนิษา เรซผู้เชี่ยวชาญด้านอัจฉริยภาพ ปริญญาโทด้านสมองและการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด สหรัฐ ผู้ก่อตั้งบริษัท อัจฉริยะสร้างได้ เจ้าของและผู้ออกแบบหลักสูตรพัฒนาอัจฉริยภาพ โรงเรียนวนิษา www.mindbrainedu.com และ www.vanessa.ac.th
          โลกของเด็กเนิร์ดทุกวันนี้ได้เปลี่ยนไปแล้วและการเป็นเด็กเนิร์ด หรือเด็กคงแก่เรียนก็ไม่ได้ทำให้เราดูเชย หรือทำให้เพื่อนๆกลุ่มใหญ่ที่ "คูล" จะไม่อยากคบเสมอไป เด็กเนิร์ดก็มีชีวิตที่ดีและสนุกสนานได้
          หนูดีรับรองค่ะ เพราะสมัยเรียนหนูดีก็เป็นเด็กเนิร์ดเหมือนกัน แถมเป็นแบบครบสูตร เพราะตาสั้นเกือบพัน ดังนั้นก่อนผันตัวเองมาใส่คอนแทคเลนส์ หนูดีก็เป็นเด็กแว่นที่ท่องหนังสือหนักอยู่หลายปี ชีวิตไม่ได้เลวร้ายเลยสักนิด ว่าไปแล้วก็สนุกเสียด้วยซ้ำ ดังนั้นในช่วงปิดเทอมนี้ แทนที่พ่อแม่จะปล่อยให้ลูกดูทีวี หรือมัวแต่ไป "แฮงเอาต์" กับเพื่อนๆตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ แต่เพียงอย่างเดียวมาลองใช้เวลาตรงนี้ สร้างลูกเป็น "เด็กเนิร์ด"กันไหมคะ
          เขาว่ากันว่า การจะสร้างเด็กเนิร์ดขึ้นมาคนหนึ่งได้ เราจำเป็นต้องมีพ่อแม่ที่ "คูล" มากๆ คู่หนึ่งเลยทีเดียว
          กระบวนการนี้ ควรเริ่มแต่เล็กๆ แต่ใครมีลูกที่เป็นวัยรุ่นแล้วก็ไม่ช้าเกินไปเพราะโลกเนิร์ดๆ นี้ พอเดินเข้ามาแล้ว จะรู้ว่ามันมีอะไรดีๆ รออยู่มากมาย คนในไม่อยากออกนะคะ จะบอกให้
          มาดูคุณลักษณะของเด็กเนิร์ดกันก่อนข้อนี้ขาดไม่ได้ ...เป็นหนอนหนังสือเนื่องด้วยเป็นคนอ่านหนังสือเยอะ...จึงมีลักษณะของคนคิดได้ลึกซึ้ง คิดรอบคอบ และส่งผลให้เป็นคนคิดก่อนพูด บางครั้งดูเหมือนคิดช้า แต่จริงๆ แล้วไม่หรอกค่ะ เขาคิดรอบคอบต่างหาก
          มีลักษณะค่อนข้างเป็นนักวิชาการ ตั้งแต่ตัวน้อยๆ จึงส่งผลให้เป็นคนไม่ตามแฟชั่น อาจแต่งตัว "เอาต์" บ้าง แต่ข้อดี คือ การแต่งตัวน้อยๆ คลาสสิก หรือเนิร์ดๆ ก็กลับมาอินเทรนด์แล้วในช่วงนี้
          ค่อนข้างเป็นเด็กอนามัย คือ นอนไม่ดึก ตื่นเช้ากว่าคนรุ่นเดียวกัน
          ไม่ค่อยไปปาร์ตี้ ไม่ค่อยดื่มเหล้าเป็นคนไม่ซับซ้อน แม้จะเป็นคนคิดได้ลึกซึ้งก็ตาม
          มักเรียนได้คะแนนดี เนื่องจากเป็นคนรักการอ่านและชอบทำตามระเบียบกฎเกณฑ์
          ทั้งหมดนี้เป็นคุณสมบัติที่ค่อนข้างเป็นบวกของเด็กเนิร์ด ที่ส่งผลให้พวกเขาประสบความสำเร็จในโรงเรียน และประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่คุณสมบัติในด้านลบก็มี ซึ่งพ่อแม่อาจต้องช่วยส่งเสริมให้เขาก้าวผ่านให้ได้ เช่น การไม่ออกกำลังกาย เพราะอยากอยู่ในห้องและอ่านหนังสือมากกว่า การไม่ชอบทำความสะอาดห้องพักหรือบ้าน เพราะมันเสียเวลาอ่านหนังสือ หรือขี้เกียจทำ การเป็นคนเก็บตัว ชอบอยู่คนเดียว หรือชอบคบเพื่อนแต่เพียงกลุ่มเดิมๆ เพราะสบายใจแล้ว แต่พอดูข้อเสียทั้งหมดแล้ว ข้อดีก็ยังมีน้ำหนักมากกว่าอยู่ดีค่ะ
          กระบวนการสร้างเด็กเนิร์ดสอนลูกให้รักการอ่าน ด้วยวิธีการ "ทำให้ดู"พูดง่ายๆ คุณต้องอ่านหนังสือ "ทุกวัน" ด้วยท่าทีที่เต็มไปด้วยความหลงใหล เหมือนเวลาคนอ่านนิยายนักสืบน่ะคะ แต่อ่านสารพัดประเภท และให้เงินลูกเป็นสัดส่วน ในการซื้อหนังสือดีๆ มาอ่านสม่ำเสมอ เงินตรงนี้ ไม่ต้องเยอะ แต่ต้องสม่ำเสมอค่ะ
          สอน บังคับ สร้างเงื่อนไขทำอย่างไรก็ได้ให้ลูกเป็นเด็กตื่นเช้าทุกวันในชีวิตของเขายกเว้นมีเหตุจำเป็นจริงๆ เช้า อาจหมายถึงตีห้าครึ่ง หรือหกโมงเช้าก็ได้ ทำอย่างนี้จนเขารู้สึกว่า วันไหนตื่นเกินหกโมงครึ่งแล้ว คือ ชีวิตมันดูผิดปกติ เหตุผลที่หนูดีมองว่า ข้อนี้สำคัญมาก อาจจะมากที่สุดก็เป็นได้ ก็เพราะว่าในโลกใบนี้คนที่ตื่นเช้ากับคนที่ตื่นสายจะมีวิถีชีวิตที่แยกกันอย่างชัดเจน คนตื่นเช้าจะมีชีวิตในเวลาเช้ามากและกลางวันก่อนพระอาทิตย์ตกเสียเป็นส่วนมาก ดังนั้นกิจวัตรของเขามักเกี่ยวกับการงาน การเรียน การออกกำลังกาย ฯลฯ ซึ่งล้วนเป็นกิจกรรมที่ทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ ส่วนคนที่รักชีวิตกลางคืน นอนดึก(ยกเว้นคนที่ทำงานกะกลางคืนนะคะ นั่นเป็นข้อยกเว้น) และตื่นสายก็จะมีชีวิตที่แตกต่างไปแบบเห็นได้ชัด ทำให้ยากจะรวมกันได้ การตื่นเช้าหรือสายจึงเป็นการคัดเลือกคนในชีวิตไปโดยปริยาย
          จึงทำให้เรามาถึงข้อนี้ คือ การปาร์ตี้เป็นประจำ ซึ่งเด็กเนิร์ดไม่นิยมค่ะ ถามว่า เด็กเนิร์ดไปปาร์ตี้ ตอบเลยว่า ไป (แหะแหะ เดี๋ยวเพื่อนไม่คบ) แต่เราไม่ไปบ่อย และไม่มีวันที่จะปล่อยตัวเองเมา นี่เป็นลักษณะที่เด่นชัดมากของเนิร์ดค่ะ นั่นคือ ไม่ไปปาร์ตี้จนร่างกายและสมองช้ำ เพราะสมองของเรามีค่ากว่านั้นมาก เราไม่ยอมเมาเพราะเรารู้ดีว่าการเมามีผลร้ายขนาดไหน ดังนั้นแม้เนิร์ดจะยอมไปปาร์ตี้บ้าง แต่เด็กเนิร์ดจะมีเคอร์ฟิวในหัวตลอดและพอถึงเวลาเราจะขอตัวรวมถึงการดื่มสิ่งอื่นทดแทนครั้งหนึ่งหนูดีมองไปในแก้วเหล้าของเพื่อนที่กำลังเรียนปริญญาเอกชีวะเคมี เห็นนมถั่วเหลืองแทนที่เหล้า พอมองหน้าเขา เพื่อนหันมายักคิ้วให้แล้วบอกว่า เดี๋ยวเที่ยงคืนฉันต้องกลับไปที่แล็บเพื่อไปดูถาดที่เพาะเชื้อไว้ฉันเมาไม่ได้จ้า...โลกของเด็กเนิร์ด น่ารักแบบนี้ล่ะค่ะ หนูดีถึงอยู่แล้วมีความสุข
          เด็กเนิร์ดเป็นเด็กไม่ช่างแต่งตัว ดังนั้น สิ่งสำคัญที่พ่อแม่ควรสอนคือ เด็กชายและเด็กหญิง เมื่อโตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้วควรมีเสื้อผ้าคลาสสิกและเบสิกอยู่เพียงไม่กี่ชุดที่ใส่ผสมกันแล้ว จะดูเท่และสวยไม่ตกยุค ข้อนี้ลองหาอ่านในหนังสือแต่งตัวของฝรั่งจะมีเขียนถึงเสมอๆ หนูดีเอง กว่าจะปรับตัวให้แต่งตัวหายเชยก็นานอยู่ จนถึงขั้นพาตัวเองไปเรียนคลาสแฟชั่นที่ปารีสอยู่พักหนึ่ง ข้อนี้จุดอ่อนแท้ๆของเนิร์ดเลยค่ะ แต่ข้อดี คือ เราไม่หลงไปกับแฟชั่น และมันทำให้เรามีเงินเก็บมากกว่าหนี้สิน
          โลกปัจจุบันคนเชยๆ เนิร์ดๆ เริ่มมีที่อยู่ที่ไม่เชยมากอีกต่อไป เพราะพวกเขาได้พิสูจน์แล้วว่า ความเชย ความคงแก่เรียนนั้นส่งผลดีในระยะยาว และที่สำคัญความเป็นเนิร์ดก็อินเทรนด์ไม่น้อย ลองเลี้ยงลูกให้เป็นเนิร์ดดูบ้าง ก็น่าจะเป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่ดีค่ะM