ฉบับที่แล้วยังนำเสนอถึงความรู้ผิดๆ เรื่องเพศไม่จบ มาต่อกันเลยละกันนะคะ
          -การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองในคนที่แต่งงานแล้วเป็นสิ่งผิด ไม่ควรกระทำ และเป็นเรื่องที่น่าละอาย
          -ถ้าผู้ชายสูญเสียความสามารถในการทำให้อวัยวะเพศแข็งตัวได้ ก็หมายความว่า คู่ร่วมเพศของเขาไม่เป็นที่น่าสนใจของตัวเขาอีกต่อไป
          -การคิดฝันทางเพศถึงคนอื่นที่ไม่ใช่คู่ของตนเองขณะร่วมเพศเป็นสิ่งผิด ไม่ควรกระทำ
          -ผู้ชายและผู้หญิงไม่ควรปฏิเสธที่จะมีพฤติกรรมทางเพศ เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งมีความต้องการทางเพศ
          -ความผิดหรือถูกในเรื่องเพศเป็นสิ่งตายตัว แน่นอน ไม่เปลี่ยนแปลงไปตามเวลาหรือสถานที่
          ดังนั้นจะเห็นได้ว่า ตัวอย่างที่นำเสนอเป็นประเด็นของความเข้าใจผิดในเรื่องเพศ อันอาจจะไปมีผลทำให้เกิดความผิดปกติของพฤติกรรมทางเพศได้ เช่น กลัว หรือไม่กล้าที่จะร่วมเพศ หรือทำให้อารมณ์ทางเพศลดลง หรือมีกิจกรรมทางเพศแบบผิดๆ ตามความเชื่อที่ตนเองได้รับมา
          ประเด็นเหล่านี้ ก็จะต้องนำมาจัดการเรียนการสอนในเรื่องเพศเช่นกัน เพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้อง และปฏิบัติได้ถูกต้องในเรื่องเพศต่อไป
          สำหรับเวลาที่เหมาะสมในการสอนเรื่องเพศนั้น ก็คงจะต้องมองในประเด็นที่ว่า เด็กเริ่มมีการร่วมเพศครั้งแรกอายุเท่าใด และในปัจจุบันก็พบว่า ทั้งในเด็กชายและเด็กหญิง อายุของการร่วมเพศครั้งแรกลดลงตามลำดับ ซึ่งเป็นผลจากโลกาภิวัตน์ หรือสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปเปิดโอกาสให้เด็กมีการร่วมเพศได้ง่ายขึ้น เร็วขึ้น เนื่องจากการขาดการชี้นำหรือการได้รับความรู้ในเรื่องเพศ ที่ถูกต้อง รวมทั้งความมีอิสระในการใช้ชีวิต
          ดังนั้นในประเด็นที่ว่าควรจะให้มีการสอนเพศศึกษาเมื่อใด เพื่อให้ง่ายต่อการอธิบายโดยอาศัยเหตุและผลที่น่าจะเหมาะสมก็คือ เด็กชายก่อนที่จะมีการหลั่งของน้ำอสุจิ หรือเด็กหญิงก่อนที่จะมีประจำเดือน ก็คงจะต้องเป็นช่วงอายุก่อน 12 ปี เพราะถ้าหลังจากนั้น เด็กอาจจะมีการร่วมเพศแล้ว และมีโอกาสเสี่ยงต่อการตั้งครรภ์และการเกิดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และโรคเอดส์ ซึ่งก็จะสายเกินแก้
          และอีกอย่างหนึ่งก็คือ เป็นไปไม่ได้ที่จะให้เด็กงดร่วมเพศ เมื่อมีความต้องการทางเพศ เพราะการเกิดอารมณ์ทางเพศนั้นเป็นเรื่องธรรมชาติ เกิดขึ้นเองเมื่อเข้าสู่วัยรุ่น
          (โปรดติดตามความรู้ผิดๆ เรื่องเพศด้านอื่นๆ ต่อ)