เครื่องหมายฮาลาล เป็นเครื่องหมายสำหรับผลิตภัณฑ์เพื่อเป็นหลักประกันแก่ชาวมุสลิมในการบริโภคว่า ได้ปฏิบัติตามศาสนบัญญัติแล้ว พูดง่ายๆ เป็นหลักประกัน ว่าบริโภคได้ด้วยความสะดวกใจ โดยไม่นึกตะขิดตะขวง
          ก็คล้ายๆ เครื่องหมาย อย.สินค้าอาหารและยา ของกระทรวงสาธารณสุข หรือ สมอ.สินค้าอุตสาหกรรมของกระทรวงอุตสาหกรรม เมื่อจะซื้อกินซื้อใช้ก็มั่นใจผ่านการรับรองจากหน่วยงานรัฐที่รับผิดชอบแล้ว
          แต่ฮาลาลละเอียดอ่อนกว่า ตรงที่ ต้องปฏิบัติตามหลักศาสนาอิสลาม เช่น เนื้อสัตว์คนเชือดต้องนับถืออิสลาม ต้องไม่เป็นสัตว์ต้องห้าม ไม่ทรมานสัตว์ และ ฯลฯ
          เนื่องจากตลาดคนไทยมุสลิมในประเทศ ก็ดี คนมุสลิมทั่วโลกก็ดี เป็นตลาดใหญ่ เพราะ ประชากรนับถืออิสลามนั้นมากที่สุดในโลก
          ใครๆ จึงพยายามวิ่งเข้าหาตลาดนี้ และต้องได้รับเครื่องหมายฮาลาลเท่านั้น จึงจะทำธุรกิจได้ ดังนั้นพ่อค้าหัวใส มักอ้างว่าได้รับเครื่องหมายฮาลาลจากคณะกรรมการกลางอิสลามแห่งประเทศไทย หรือปลอมเครื่องหมาย จนนำไปสู่การจับกุมเป็นระยะๆ
          ล่าสุด คณะกรรมการกลางอิสลามฯระบุว่า ผลิตภัณฑ์อาหารของซีพีเอฟในเครือซีพี ปลอมเครื่องหมายฮาลาล 6 รายการ
          เรื่องนี้เป็นประเด็นร้อนทันที เพราะซีพีไม่ใช่ธุรกิจเล็กๆ หากเป็นอาณาจักรธุรกิจ เช่นเดียวกัน คณะกรรมการกลางอิสลามฯก็เป็นองค์กรใหญ่ที่ดูแลพี่น้องมุสลิมทั่วประเทศ
          เรื่องนี้จะเป็นจริงหรือเข้าใจผิด ก็ต้องเคลียร์กันขนานใหญ่ ไม่ว่าลงเอยอย่างไรก็กระทบต่อภาพลักษณ์ของซีพีเป็นอย่างมาก
          ขณะเดียวกัน ถึงเวลาแล้วที่ซีพี ควรต้องทบทวนหรือสังคายนาว่าด้วยจริยธรรมในการทำธุรกิจกันขนานใหญ่เสียที
          เพราะที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ ภาพลักษณ์เครือซีพีไม่ใสสดอย่างที่ควรจะเป็น
          ไล่จากเครื่องหมายฮาลาล บอลยูโรจอดำ แอบนำเข้าน้ำมันปาล์ม โรงหีบน้ำมันปาล์มชุมชน สัญญากล้ายางฉาว การขีดวงทำลายไก่จากหวัดนก การเช่าโรงฆ่าหมูรัฐราคาถูก จนถึงการเอาลูกเจี๊ยบไปทิ้งทะเลเมื่อหลายสิบปีก่อน ล้วนเป็นเรื่องหมิ่นเหม่ต่อภาพลักษณ์ซีพีอย่างช่วยไม่ได้
          จริงอยู่ ซีพีก็พยายามทำดีต่อสาธารณะ ด้วยโครงการมากมาย แต่ไม่ได้หมายความว่า ทำดีแล้ว จะเป็นตัวคุ้มครองการกระทำไม่ดีของตัวได้ทุกอย่าง
          ข่าวทำนองนี้ ย่อมสะท้อนให้เห็นเนื้อในของซีพีว่า ยังมีปัญหามาก บางครั้งเป็นวิธีคิดแบบพ่อค้ามุ่งหวังประโยชน์มากเกินไป
          แม้ธุรกิจมุ่งหวังผลกำไร แต่เมื่อไหร่ ปล่อยให้ตัวเลขกำไรนำหน้าโดดๆ อย่างเดียว เมื่อนั้นคนทำงานก็พยายามทำทุกอย่าง ไม่ว่าถูกหรือผิด เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์นั้นให้ได้ นั่นคืออันตราย
          เป็นอันตรายที่ซีพีน่าจะทบทวนอย่างยิ่ง เมื่อไหร่เกิดเรื่องอย่างนี้ 1 ครั้ง เมื่อ นั้นการแก้ไขต้องทุ่มเทมากว่า 100 ครั้ง ยังลบ เรื่องราวฝังใจอย่างนี้ออกไม่หมด เรียกว่าขาดทุนบักโกรกเสียยิ่งกว่ากำไรที่คาดหวัง
          ซีพี เป็นองค์กรใหญ่ ผลิตสินค้าที่ในชีวิตประจำวันของผู้คน และถือเป็นองค์กรเอกชนที่เป็นหน้าตาของประเทศได้
          เมื่อเป็นหน้าตาของประเทศก็ต้องหมั่นทำดี ลดทอนเรื่องไม่ดี โดยเฉพาะจริยธรรมในการประกอบธุรกิจ
          ขืนเป็นอยู่อย่างนี้ คนเอาไปเปรียบ เหมือนมาตรฐานสอบนายสิบ เจ้าสัวจะไปโกรธใครได้