หลายคนอาจคิดว่าเหล่าบรรดานางแบบทั้งหลายที่เดินเฉิดฉายอยู่บนแคตวอล์กนั้น ต้องล้วนแล้วแต่ เพอร์เฟ็กต์ไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นชาติตระกูล รูปร่างหน้าตาบุคลิกภาพที่สวยไร้ที่ติ จนสะกดคนดูข้างเวทีได้แบบไม่กะพริบตา กระทั่งทำให้สาวยุคนี้อยากจะแข่งกันผอมเหมือนซูเปอร์โมเดลทั้งหลาย หรือไม่ก็ฝันว่าเมื่อโตขึ้นจะยึดอาชีพนี้เป็นสรณะ
          แต่วันนี้เรามีความจริงมาบอกว่า ชีวิตเนื้อแท้ของเหล่านางแบบก็เป็นเพียงปุถุชนคนธรรมดาที่มีรัก โลภ โกรธ หลง หรืออยากมีอยากได้ในสิ่งที่วัยรุ่นทั่วๆ ไปมีและทำกัน และไม่ได้เพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง และ 12 คำสารภาพจากนางแบบชื่อดังต่อไปนี้ อาจสร้างความแปลกใจว่าเป็นไปได้อย่างไรที่นางแบบในดวงใจของตัวเอง บางครั้งก็ทำในสิ่งที่เหลือเชื่อ เริ่มตั้งแต่การรับประทานอาหารลดไขมันที่แปลกประหลาด ไปจนถึงพฤติกรรมแย่ๆ ที่หลายคนไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง แต่ทว่าสิ่งเหล่านี้ก็เกิดขึ้นจริงกับผู้ที่ได้ชื่อว่าซูเปอร์โมเดลหรือ "ไม้แขวนเสื้อเดินได้บนเวทีแฟชั่น"
          สิ่งที่นางแบบไม่กินนางแบบคนดังหลายคนยอมรับว่า จริงๆ แล้วมีหลายปัจจัยที่ทำให้พวกเธอไม่กินอาหาร หรือเลือกกินเฉพาะอาหารบางชนิด ซึ่งนางแบบรุ่นเก่านางหนึ่งเผยว่า "เธอมาจากประเทศที่อยู่ห่างไกลและต้องพักอยู่ในเมือง เงินและสถานที่พักเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เหล่าบรรดานางแบบกินอาหาร และเสาะแสวงหาอาหารที่ดีรับประทาน อย่างไรก็ตามก็ยังมีปัจจัยอื่นที่ทำให้เธอไม่อยากรับประทานอาหาร อาทิ ไม่มีเงิน เหนื่อย ไม่สามารถพูดภาษาท้องถิ่นนั้นได้ อายุมากกว่า 15 ปี หากรับประทานเข้าไปอาจเผาผลาญยาก ไม่มีใครเป็นเจ้ามือเลี้ยง ซึ่งปัจจัยเหล่านี้จะทำให้เธอต้องกลับไปนอนหิวก่อนหน้าที่เธอจะมีชื่อเสียง
          สิ่งที่นางแบบเลือกรับประทานฉันพบว่าคนจำนวนมากมักจะมีความสุขกับการได้เห็นภาพคนเคี้ยวหรือกินอาหาร มากกว่าภาพของคนที่กำลังหิวโหย โดยเฉพาะภาพใบหน้าของโฆษณาที่ดูมีความสุขหลังจากที่เพิ่งรับประทานอาหาร แต่สำหรับนางแบบแล้ว สิ่งที่พวกเธอมักโปรดปรานเป็นที่สุดคือ แซนด์วิชรสเยี่ยม รวมถึงสลัด ในขณะที่ต้องหลีกเลี่ยงอาหารว่างอย่างขนมขบเคี้ยวให้มากที่สุด
          นางแบบบางคนมักมีนิสัยการกินที่แปลกมีนางแบบบางคนที่มักโรยซอสทาบัสโก้ลงในอาหารทุกชนิด หรือนางแบบบางคนก็นิยมเพิ่มรสชาติอาหารด้วยผักกาดหอม หรือไม่บางคนก็ชอบอาหารรสจัด ซึ่งมันจะเป็นสิ่งที่ช่วยลดห่วงยางให้กับรอบเอวของเธอ พูดง่ายๆ ว่าเป็นเคล็ดลับในการช่วยเผาผลาญไขมันของพวกเธอ ขณะเดียวกันพวกเธอก็มักจะพกเจ้าตัวช่วยเหล่านี้ติดตัวไปทุกที่
          นางแบบกับอาหารขยะ
          นางแบบวัยรุ่นส่วนใหญ่จะมีไลฟ์สไตล์ที่ยังคงเป็นวัยรุ่นอยู่ ทำให้อาหารโปรดหนีไม่พ้นบิ๊กแมค หรืออาหารขยะ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความไร้เดียงสาพร้อมๆ กับรอบเอวที่หนาขึ้นทุกขณะ
          นางแบบวัยรุ่นที่ยังเด็กก็จะมีนิสัยเหมือนเด็กสภาแฟชั่นในประเทศอังกฤษได้ประกาศห้ามนางแบบที่อายุต่ำกว่า 16 ปี ไม่ให้เดินแบบในสัปดาห์ลอนดอนแฟชั่นวีคที่ผ่านมา ขณะเดียวกันพวกเขาก็ไม่ได้รับอนุญาต ให้ร่วมงานกับนิตยสาร shoots หรือถ่ายโฆษณาชิ้นใดๆ หรือทำกิจกรรมใดๆ ก็ตามของวงการแฟชั่น และมีหลายบริษัทที่เห็นด้วยกับกฎข้อบังคับดังกล่าว โดยการไม่ป้อนงานให้กับเด็กที่อายุต่ำกว่า 16 ปี เพราะหากเราใช้นางแบบอายุน้อย จากนั้นพวกเขาจะถูกเสนอให้ทำในสิ่งเกินวัยมากขึ้นเรื่อยๆ เช่น การเป็นนางแบบกางเกงในให้กับนิตยสารชื่อดังในวัยเพียง 13 ปี อย่างไรก็ตามมีผู้ปกครองของนางแบบชาวยุโรปตะวันออกวัย 15 ปีรายหนึ่งได้เผยว่า "ฉันเคยเห็นใครคนหนึ่งใช้มือจับที่ก้นของนางแบบสาว ในขณะที่เธอกำลังเดินแบบ โดยที่เขาคิดว่าคงไม่มีใครเห็น" ดังนั้นหากนางแบบที่มีอายุน้อยจนเกินไป และมีพฤติกรรมเหมือนเด็ก ก็ควรปล่อยให้พวกเธออยู่ในโรงเรียน หรือทางที่ดีผู้ปกครองก็ควรไปกับเธอด้วย
          นางแบบไม่ชอบหุ่นที่ผอมบางของตัวเองหลายครั้งที่อ่านหนังสือกอสซิป เราจะพบเหล่าบรรดานางแบบชื่อดังไม่ค่อยชอบเพื่อนผู้ชายในโรงเรียน ไม่ว่าจะเป็นไทรา แบงก์ส, ไฮดี คลุม, จีเซล บุนเซน ซึ่งอาจจะเป็นนางแบบชื่อดังบางส่วน ได้สารภาพว่าพวกเธอถูกรังแกเพราะรูปร่างผอมแห้งของพวกเธอ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วนางแบบมักจะถูกมองขี้เหร่ แต่มีบุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์ มีน้ำหนักน้อย มีความมุ่งมั่น แต่สวยน้อย นอกจากนี้เหล่าบรรดาท็อปโมเดลก็ยังสารภาพอีกว่า เมื่อเธอเดินอยู่บนเวทีนั้นก็อยากให้ทุกคนจ้องมองมาที่เธอ เพราะเธอมีจุดเด่นตรงที่รูปร่างสูงและโดดเด่นสง่างาม
          เหล่าบรรดานางแบบไม่ได้เกิดมาร่ำรวยทุกคนหลายคนมีชื่อเสียงเพราะมีนามสกุลดัง ซึ่งประเด็นนี้ทำให้คนสนใจพวกเธอ ทำให้พวกเธอเดินอยู่บนแคตวอล์กได้นานพอและเริ่มมีชื่อเสียงขึ้นในบัดดล และการที่เหล่าบรรดานางแบบได้ออกมาพูดนั้น ก็จะช่วยป้องกันตัวเธอจากอันตรายหรือผู้ที่ไม่ประสงค์ดี จากคำครหาที่ว่า "พวกเธอรวย" และสิ่งที่คนร้อยทั้งร้อยลืมไปก็คือ ในแต่ละวันนั้นมีเหล่าบรรดานางแบบที่เกิดขึ้นใหม่
          ทุกวี่ทุกวัน ดังนั้นพวกเธอจึงต้องต่อสู้เพื่อให้ได้งาน และจำเป็นต้องเดินทางไปหลายที่ จากที่ต้องอาศัยอยู่ในหอพักก็ต้องออกมาอยู่ใน
          แฟลตของเอเยนซี ซึ่งสาวๆ เหล่านี้กำลังจะบอกว่า ใน 1 เดือนนั้น
          พวกเธอทำงานแทบทุกวัน ซึ่งหลังจากระยะเวลา 4 สัปดาห์ พวก
          เธอจึงจะถูกส่งตัวกลับไปที่อื่น หรือพูดง่ายๆ ว่าหมดสัญญาก็
          ต้องหางานใหม่ไปเรื่อยๆ ซึ่งบางอาทิตย์พวกเธอก็อาจได้
          งานที่เหมาะกับตัวเธอ แต่อย่างไรก็ตามต้องไม่ลืมว่า
          นางแบบส่วนใหญ่จะมีอายุสั้นหรือเดินแบบได้ไม่เกิน
          อายุ 22 ปี ซึ่งหลังจากนั้นก็จะถึงช่วงตกต่ำของ
          ชีวิตแล้ว
          นางแบบวัยรุ่นมักขี้ใจอ่อน
          ถ้าคุณใช้เวลาในช่วงยังสาว โดยการเข้าสู่โลกภายนอกที่เต็มไปด้วยความรุนแรง โดยเฉพาะยาเสพติด เครื่องดื่มมึนเมา และการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร โดยการถูกบังคับข่มขู่จากผู้ที่ไร้ซึ่งศีลธรรม หรือสิ่งไม่ดีที่อาจเกิดขึ้นกับคุณได้ทุกเมื่อ เฉกเช่นนางแบบวัย 17 ปีที่ถูกบังคับให้มีเพศสัมพันธ์กับช่างภาพ หรือเป็นผู้ที่คุณต้องเห็นหน้าทุกวัน และทำให้พวกเธอน้ำตาซึมเมื่อคิดถึงสิ่งเหล่านี้
          นางแบบบางคนไม่เคารพนางแบบรุ่นพี่จากรูปแบบภายนอกที่ปรากฏของเหล่าบรรดานางแบบ คล้ายกับเป็นการแสดงของดาราชื่อดัง ซึ่งในความเป็นจริงพวกเธอก็เป็นเพียงสินค้าชิ้นหนึ่งที่ถูกเปลี่ยนการใช้งานไปเรื่อยๆ เข้าทำนอง "คลื่นลูกเก่าย่อมซัดแรงกว่าคลื่นลูกใหม่เสมอ" ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องเตือนใจให้บรรดานางแบบวัยรุ่นบางคนไม่หยิ่งผยองหรือลำพองตัว และการที่คุณ
          มีชื่อเสียงก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นอยู่กับคุณได้นาน หรือปกป้องคุณได้ตลอดไป
          นางแบบวัยรุ่นบางคนประพฤติตัวไม่เหมาะสม
          นางแบบบางคนมักฉีกรูปโทรศัพท์มือถือที่ติดบนฝาผนัง และโยนมันใส่
          หน้าช่างภาพ หรือนางแบบบางคนที่มีนิสัยไม่ดีที่ตบหน้าผู้อื่นที่มองเธอด้วยสายตาเยาะเย้ยหรือถากถาง หรือไม่พอใจที่นางแบบคนอื่นได้เดินก่อนหน้าเธอ และอิจฉานางแบบที่ได้รับการชื่นชมจากนักออกแบบ หรือนางแบบบางคนที่ทำร้ายช่างแต่งหน้าเพราะไม่อยากให้พวกเขาแต่งหน้าของเธอ
          นางแบบที่ฉลาดเกินไป
          เหล่าบรรดาสไตลิสต์ชั้นนำ ช่างภาพและเอเยนซี หรือผู้ว่าจ้าง จะเลือกใช้นางแบบที่ฉลาด เพราะพวกเขามองเห็นว่าตลาดความงามเป็นตลาดที่เปิดกว้างที่สุด และภายในระยะเวลาอันสั้นนั้นพวกเขาต้องการสร้างชื่อเสียงให้กับองค์กรของตนเอง ดังนั้นจึงไม่แปลกที่พวกเขาจะต้องเลือกทีมบริหาร หรือผู้ดำเนินงานที่ไม่เพียงสวยแต่ต้องฉลาดหลักแหลม เช่น นิตยสารแฟชั่นชื่อดังอย่าง Vogue ที่เลือกครีเอทีฟไดเร็กเตอร์ที่แสนเก่งและฉลาดอย่าง Grace Coddington มาร่วมงาน
          นางแบบบางคนนั้นโง่จนเกินไป
          นางแบบที่มีชื่อเสียงบางคนได้ไปขอใช้ห้องน้ำในบ้านที่ซอมซ่อ ในขณะที่ทีมงานได้ชี้แจงว่ามีห้องน้ำให้ เพียงแต่ประตูมันปิด ซึ่งนางแบบวัยรุ่นได้กล่าวว่า "ฉันรู้แล้วแต่เปิดไม่ออก" ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้เห็นว่านางแบบหลายคนไม่รู้จักสังเกต และไม่รู้จักวิธีแก้ปัญหาที่ดีแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างการเข้าห้องน้ำ.