"เป้าสุดท้ายของการพัฒนาคน ไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาข้าราชการในสังกัด หรือจะมุ่งไปสู่การเป็นประชาคมเศรษษฐกิจอาเซียน ก็เพื่อให้ข้าราชการและองค์กรมีประสิทธิภาพ ย่อมส่งผลต่อการบริการสู่ประชาชนอันเป็นจุดมุ่งหมายสูงสุดคิดดูว่าถ้าคนทำงานราชการไม่มีความสุข ทำงานด้วยความจำใจ หน้าตาอมทุกข์ ประสิทธิภาพของานย่อมไม่เกิด ฉะนั้น ภาพยิ้มแย้มเต็มใจให้บริการที่อยากเห็น มันก็เป็นไปไม่ได้"
          ถ้อยคำของ นนทิกร กาญจนะจิตรา เลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (ก.พ.) เอ่ยขึ้น หลังจากสอบถามถึงทิศทางความร่วมมือ ที่ ก.พ. มองการณ์ไกลเตรียมร่วมกับสำนักสนับสนุนภาวะองค์กรสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ในฐานะฝ่ายพร้อมสนับสนุนแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และมีแผนงานสร้างเสริมคุณภาพชีวิตการทำงานองค์กรภาครัฐ สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นคนกลางคอยประสานขับเคลื่อนโดยมีเป้าประสงค์ในการพัฒนาข้าราชการไทยอย่างน้อยราว 3 แสนกว่าคนที่สังกัดอยู่กับ ก.พ.ให้กลายเป็นทุนมนุษย์ที่มีประสิทธิภาพและศักยภาพดียิ่งขึ้นของประเทศชาติ
          ซึ่งการร่วมมือดังกล่าวเป็นไปตาม แผนการพัฒนาข้าราชการตามยุทธศาสตร์การพัฒนาข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2552-2556 ที่ต้องการการเสริมสร้างให้ข้าราชการพลเรือนมีคุณภาพ มีคุณธรรม จริยธรรม คุณภาพชีวิตมีขวัญกำลังใจในการปฏิบัติราชการเพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ต่อภารกิจภาครัฐและประโยชน์สุขของประชาชน และมีเป้าหมายสำคัญเพื่อพัฒนาและเพิ่มพูนความรู้ ทักษะ และสมรรถนะของข้าราชการทุกระดับให้ปฏิบัติงานอย่างมืออาชีพ เกิดผลสัมฤทธิ์ คุ้มค่าเป็นที่เชื่อถือศรัทธาของประชาชน
          จึงถือว่าปีนี้ กลายเป็นปีที่การพัฒนาคุณภาพชีวิตของเหล่าข้าราชการให้มีสุขภาวะในแบบ "แฮปปี้ เวิร์กเพลส" จะถูกหยิบยกขึ้นมาพูดคุยกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว
          ทั้งนี้ทั้งนั้น นนทิกร บอกชัดว่า แท้จริงแล้ว ก.พ.ให้ความสำคัญในเรื่องการดูแลคนมานานมากนับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2520 ที่อดีตเลขาธิการ ก.พ.ในยุคดังกล่าววางแผนจัดทำเรื่องสวัสดิการให้แก่บุคคลากรในสังกัด ด้วยการจัดทำหนังสือวารสารกฎระเบียบต่างๆ แล้วนำเงินที่ได้เข้ากองกลางของ ก.พ. ก่อนจะเสนอเป็นระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีอย่างจริงจังในปี พ.ศ. 2530 และกลายมาเป็นเรื่องคุณภาพชีวิตในปัจจุบัน
          "เรามองว่าคุณภาพชีวิตของข้าราชการไม่ได้อยู่แต่เพียงวันหยุดวันลาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสิ่งอำนวยความสะดวกในการทำงานอื่นๆ รวมถึงสภาพแวดล้อม และศักยภาพในการดูแลครอบครัว ทุกวันนี้เราจึงดูแลกันและกันภายในองค์กร ในความหมายที่ผมคิดว่าเราจะสร้างความผูกพันระหว่างคนและองค์กรให้ดีและมีมากขึ้นผ่านการจับมือต่อยอดแตกแขนงกับหน่วยงานต่างๆ เช่น สสส. ในการพัฒนาบุคลากรขององค์กร"
          ยกตัวอย่างกรณีเรื่องหนี้สิน ปัญหาใหญ่ที่ข้าราชการมักมีปัญหาในเรื่องดังกล่าวบ่อยๆ จนส่งผลกระทบต่อการทำงาน ทั้งในแง่ประสิทธิภาพงานและการคอร์รัปชั่น เฮดใหญ่แห่ง ก.พ.แสดงทัศนะพร้อมบอกถึงหนทางแก้ไขไว้ว่า เป็นเรื่องยากพอสมควรที่จะเข้าไปแก้ปม เนื่องจากเป็นอุปนิสัยการใช้เงินของแต่ละบุคคล
          "พื้นฐานของคนมีหนี้สินถ้าพื้นฐานฟุ่มเฟือยไม่ประมาณตน ก็หนีไม่พ้นเรื่องหนี้สิน ผมรู้จักข้าราชการในสำนักงานหลายคนเงินเดือนไม่ได้มาก แต่เขารู้จักดำรงตนด้วยความสมถะ รู้เพียงพอ ก็อยู่ได้อย่างมีความสุข ในมุมกลับก็รู้จักข้าราชการที่เงินเดือนสูงกว่าหลายคน แต่ไม่ประมาณก็มีหนี้สินล้นพ้นตัว จนบางคนก็มีความผิดทางวินัยเพราะฉ้อโกงก็มี พูดลำบาก ป็นเรื่องแต่ละบุคคลจะใช้ชีวิตดำรงตนอย่างไร"
          แต่ใช่ว่าจะแก้ไม่ได้เลย ถ้าเราปลูกฝังเรื่องความพอเพียงลงในใจของข้าราชการ ทำให้เขาคิดได้ว่าอาชีพข้าราชการไม่ร่ำรวยแต่ก็ไม่จน เพราะพื้นฐานเงินเดือนที่ให้แม้จะปรับขึ้นเป็น 15,000 บาท และสวัสดิการดูแลบุคลากรให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีไม่ว่าจะเป็น ระบบสหกรณ์ออมทรัพย์ดอกเบี้ยถูกที่พักพิงยามเกิดอุบัติภัยต่างๆ การตรวจสุขภาพประจำปี โรงยิม พื้นที่สันทนากร พื้นที่สีเขียว ฯลฯ หรือจะเป็นเรื่องเล็กน้อยอื่นๆ อาทิ ร้านค้าสวัสดิการที่มุ่งเน้นสุขภาวะ ก็เพียงพอที่จะดำรงตนได้อย่างพอเพียง บวกกับเมื่อเกษียณรัฐจะเลี้ยงดูไปตลอด .แต่นั่นไม่สามารถทำให้ข้าราชการร่ำรวย นนทิกรกล่าวย้ำว่าข้าราชการควรจะเข้าใจพื้นฐานในจุดนี้
          เลขาธิการ ก.พ. ยืนยันด้วยว่า การดูแลเรื่องการดำรงชีวิตของข้าราชการในสังกัด ณ ปัจจุบันเรียกได้ว่าคอบคลุมพอควร แต่ไม่ถึงกับดีมาก หากจะให้บอกว่าอยู่ในเกณฑ์ไหนคงบอกได้แต่ว่าระดับดีคงได้ ที่จะทำให้การปฏิบัติหน้าที่ทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็แล้วแต่ ก.พ.ไม่ได้เปลี่ยนพื้นฐานสวัสดิการไปจากเดิม ทว่า ทุกวันนี้เราพยายามทำให้ดียิ่งขึ้นในเชิงคุณภาพ ก็พยายามทำให้คุณภาพของคนที่นี่มีคุณภาพชีวิตที่ดี
          "การดูแลที่ดีในแง่การอยากให้พนักงานดูแลประชาชนให้ดีที่สุดคือเป้าหมาย แต่ในเรื่องการพัฒนาองค์กรเรื่องศักยภาพของคน ถ้าเขารักองค์กร องค์กรให้เขา เขามีความสุข เกิดความรักในองค์กรในงานที่เขาทำ ถ้ารักในงานเขาก็จะทำอย่างเต็มความสามารถ ในมุมกลับกันถ้าต้องทำด้วยความอดทนหรือจำใจ มันคงไม่ดี จากตรงนี้มาถึงแฮปปี้เวิร์กเพลส เราทำอะไรกับสสส.มาหลายปี ก็แลกเปลี่ยนกันมาตลอดเรื่องการพัฒนาคุณภาพชีวิต เป็นเรื่องทำได้หลากหลายมิติ แล้วแต่ใครจะครีเอตอะไร"
          เมื่อถามว่าสิ่งที่อยากลงมือทำให้เกิดผลสัมฤทธิ์นับต่อจากนี้คืออะไร?!?? เลขาธิการ ก.พ. ผู้สุขุม ตอบทันควันทิ้งท้ายว่า อยากให้การพัฒนาคนในสังคมไทยหรือจะไปไกลถึงเวทีเออีซีตระหนักว่า การร่วมมือร่วมใจคิดพัฒนาสิ่งใด อย่าได้มุ่งหวังเน้นไปที่การแข่งขันหรือต้องได้เปรียบคนอื่นในแบบ competitive advantage แต่ขอให้มีทัศนคติคิดใช้ Co-operative ที่จะสร้างและพัฒนาได้เป็นปึกแผ่นมั่นคงกว่า
          "ถ้าเราจับมือกันจะได้อะไรมากกว่าการแข่งขันแพ้ชนะ เราจะชนะกันเป็นทีม ไม่ใช่ชนะแค่หน่วยใดหน่วยหนึ่งหรือประเทศใดประเทศหนึ่ง ในยุคสมัยนี้เราเดินด้วยตัวคนเดียวไม่รอดหรอกครับต้องขับเคลื่อนเป็นองคาพยพ"