นฤภัค ฤธาทิพย์ กรมสุขภาพจิต
          เด็กบางคนอาจแสดงพฤติกรรมดื้อรั้น ก้าวร้าว เวลาไม่ได้ดังใจก็จะลงไปนอนดิ้น ร้องโวยวาย กระทืบเท้า ทำลายข้าวของ หรือทุบตีพ่อ แม่ คนเลี้ยงดู พฤติกรรมเช่นนี้ของเด็กเกิดจากการที่เด็กถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจจนกระทั่งเคยตัว เมื่อไม่ได้ดังใจจึงอาละวาด เรียกร้อง และแสดงพฤติกรรมเหล่านี้ออกมา
          พ่อแม่อาจคาดไม่ถึงว่าการตามใจลูกทุกอย่างจะเป็นการ ขัดขวางพัฒนาการของลูกอย่างมาก เพราะการตามใจอย่างไม่มีขอบเขตจะทำให้ลูกขาดความอดทน นึกอยากได้อะไรก็ต้องได้ทันทีทันใด หากไม่ได้ก็จะอาละวาด ก้าวร้าว ยิ่งหากลูกแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวและได้ในสิ่งที่ต้องการ ลูกก็จะเรียนรู้และใช้พฤติกรรมเช่นนั้นเป็นเครื่องมือต่อรองกับพ่อแม่และยิ่งเพิ่มความก้าวร้าว อาละวาดมากขึ้น เพราะรู้ว่าเมื่อตนแสดงพฤติกรรมดังกล่าวก็จะได้ในสิ่งที่ปรารถนา
          สิ่งเหล่านี้จะทำให้ลูกเป็นเด็กก้าวร้าว ขาดระเบียบวินัย เอาแต่ใจตนเอง ซึ่งจะส่งผลเสียต่อลูกอย่างมากในการปรับตัวและเข้าสังคม ดังนั้นการเลี้ยงลูกจึงควรมีขอบเขต เพื่อให้ลูกรู้จักอดทนรอคอย รวมทั้งมีพฤติกรรมที่เหมาะสมอีกด้วย