พ.ญ.พิชญา พรรคทองสุข อาจารย์ประจำคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์กล่าวว่า จากการเปิดเผยข้อมูลวิชาการว่า แร่ใยหิน ซึ่งประเทศไทยนำเข้าชนิดที่เรียกว่า ไครโซไทล์ ซึ่งเป็นแร่ที่มีลักษณะเป็นเส้นใยขนาดเล็ก ไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า โดยจะฟุ้งกระจายในอากาศและสามารถเข้าสู่ระบบน้ำเหลืองจนถึงเยื่อหุ้มปอดที่สำคัญส่งผลให้ผู้ที่ได้รับแร่ชนิดนี้มี

          ความเสี่ยงต่อการเกิดโรคมะเร็งปอด มะเร็งเยื่อหุ้มปอดและพังผืดที่ปอด ซึ่งผลิตภัณฑ์ที่มีแร่ใยหินเป็นส่วนประกอบ เช่น กระเบื้องยาง กระเบื้องแผ่นเรียบ ท่อน้ำ ผ้าเบรก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระเบื้องมุงหลังคา ซึ่งเรายังไม่มีการยกเลิกนำเข้าอย่างจริงจัง แม้ว่าจะมีมติครม.แล้วก็ตาม ทำให้ผู้ใช้ยังเสี่ยงได้รับอันตรายจากวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ ที่มีแร่ใยหินเป็นส่วนประกอบ

          รศ.ดร.วันทนี พันธุ์ประสิทธิ์ อาจารย์ประจำคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดลกล่าวว่า วัสดุที่มีแร่ใยหินเป็นส่วนผสม แบ่งเป็น 2 ประเภทตามลักษณะความเป็นไปได้ที่เส้นใยจะฟุ้งกระจายสู่สิ่งแวดล้อม คือ วัสดุที่แร่ใยหินหลุดฟุ้งกระจายได้ง่าย วัสดุที่เส้นใยหลุดและฟุ้งกระจายได้ยาก สำหรับวิธีการรื้อถอนที่ถูกต้องและปลอดภัย มี 3 ขั้นตอนง่ายๆ คือ 1.สำรวจกระเบื้องมุงหลังคาหรือวัสดุที่จะรื้อถอนว่ามีส่วนใดชำรุด แตกหรือไม่ หากมีให้เก็บส่วนที่แตกใส่ถุงขยะพลาสติก พับปากถุงและมัดให้แน่นหนาด้วยเทปกาว ติดฉลาก ระบุขยะอันตราย หากเป็นขยะที่มีขนาดใหญ่ให้ใช้พลาสติกหนาอย่างน้อย 200 ไมครอน ห่อมิดชิด และติดฉลากวัตถุอันตรายเช่นกัน นำไปกำจัดในบริเวณที่ได้รับอนุญาตให้กำจัดวัตถุอันตราย

          2.ฉีดน้ำหรือทำให้กระเบื้องมีความชื้นหรือเปียก เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการฟุ้งกระจายของแร่ และ 3.ตัดตะปูที่ยึดกระเบื้องหลังคาติดกับไม้หรือขันเกลียวออก หากเป็นตะปูเกลียว จากนั้นค่อยๆ ยกกระเบื้องออกทีละแผ่นและส่งลงมาด้านล่าง ต้องพยายามไม่ให้กระเบื้องแตก เนื่องจากเส้นใยแร่ใยหินที่เป็นอันตรายต่อปอด จะเป็นส่วนผสมอยู่ด้านในกระเบื้อง แต่หากกระเบื้องแตกให้ใช้ผ้าเปียกเช็ดทำความสะอาด การรื้อแบบเดิมที่ใช้วิธีทุบทิ้งแม้ว่าจะเร็วแต่อาจทำให้เกิดอันตรายได้