พิศิษฐ์ ชวาลาธวัช
          หลายชีวิตต้องสังเวยให้กับปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างไม่ควรจะเกิด ทั้งๆ ที่มนุษย์เราต่างเชื่อว่าปัญหาทุกปัญหามีทางออกในตัวมันเอง หนึ่งในเรื่องนี้คือวังวนแห่งปัญหา "รักสามเส้า"
          การขาดความซื่อสัตย์กับตนเองย่อมกระทำสิ่งใดตามแต่ใจเปลี่ยนใจโลเลสลัดรักได้ง่ายดาย และไม่คิดถึงใจคนอื่นแม้แต่คนที่เคยรักกัน ส่วนผู้ถูกสลัดรักหรือถูกช่วงชิงคนรักไปจะเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองใจจะคาดหมายให้เป็นพระอิฐพระปูนได้อย่างไรกัน
          ฝ่ายสูญเสียคนรักทำใจไม่ได้ จึงเรียกร้องสิทธิและหาหนทางเพื่อคิดแก้ไขปัญหา ถ้าทำไม่สำเร็จสิ่งที่ไม่คาดคิดอาจเกิดการฆ่าหรือสร้างเหตุรุนแรงได้ทุกเวลา ความเศร้าน่าเวทนาจึงเกิดขึ้นมีให้เห็น
          ดั่งข่าวสาวน้อยนางหนึ่งไม่อาจทนภาพบาดตาบาดหัวใจเมื่อเห็นภาพชายคนรักเก่าอยู่ภายในห้องนอนกับหญิงคนรักใหม่ ณ ที่ส่วนตัวแห่งหนึ่ง ไม่อาจข่มใจทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ เกิดอารมณ์หึงหวงขาดสติชั่วคราวเมื่อเห็นคนรักถูกหญิงอื่นช่วงชิงไปต่อหน้า คิดสั้นฆ่าตัวตายประชดคนรักทันที
          ผู้ใดก็ตามจะเป็นเหตุนี้หรือเหตุอื่นให้รู้สึกสูญเสียผิดหวัง ถ้าผู้นั้นข่มใจระงับอารมณ์ไม่ได้ สติสัมปชัญญะขาดสะบั้นลง วินาทีนั้นอะไรๆ ย่อมเกิดกับชีวิตได้เสมอ เมื่อความสูญเสียไม่อาจเรียกคืนกลับมาพายุอารมณ์จะเกิดทั้งๆ ที่ข่มใจแล้วแต่ไม่สำเร็จ
          เกิดสิ่งที่ไม่อยากได้ไม่อยากพบ จนเกิด "อนิฏฐารมณ์"
          การเสียคนรักควบคู่ไปกับความรักยังเกิดขึ้นในสังคมเป็นนิรันดร์ ความรักเป็นเป็นความสุขอย่างหนึ่ง เมื่อมนุษย์เรามีรักย่อมมีอารมณ์ที่ปรารถนา เป็นสิ่งที่ผู้นั้นอยากได้อยากพบอยากหวงกันผู้อื่น
          เรียกว่า "อิฏฐารมณ์" แสดงในแง่กามคุณ 5 ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ที่น่ารักใคร่ น่าชอบ แสดงในแง่ของโลกมนุษย์ ได้แก่ ลาภ ยศ สรรเสริญ และความสุข ตรงข้ามกับ "อนิฎฐารมณ์"ความรักคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่หากผู้นั้นรู้จักรักเข้าใจในรัก จะเป็นพลังสำคัญให้มนุษย์ช่วยกันสร้างครอบครัวสร้างสังคมหรือแม้แต่สร้างโลก ความรักหาใช่สิ่งชั่วร้ายไม่ มีทั้งความเมตตาและเสียสละไม่อาจบังคับขืนใจกันได้ หาใช่ไว้อ้างเพื่อการเข่นฆ่าหรือทำลายล้างกันไม่
          วัยรุ่นคนหนุ่มสาวยุคก้าวหน้าเทคโนโลยีการสื่อสารต่างรับรู้กันว่า วันนี้สรรพสิ่งในสังคมไทยและสังคมโลกต่างเปลี่ยนแปลงแปรผันอย่างรวดเร็วและไม่มีอะไรที่จะคงที่ได้อีกต่อไป ถ้ารู้ความจริงของโลกและรู้จักแยกแยะสิ่งผิดสิ่งถูกรู้จักหน้าที่และความรับผิดชอบ หามีสิ่งใดพรากความรักไปได้ไม่
          เมื่อผู้นั้นมีสิ่งใดกระทบอารมณ์หรือเกิดความสูญเสียสิ่งใดหรือคนรักดั่งข่าวที่เกิดขึ้นข้างต้น เมื่อมีรักย่อมสิ้นรักหากผู้สลัดรักไม่เชื่อในเรื่อง "คุณค่าแห่งรัก" นอกจากเชื่อในเรื่องอารมณ์ตอบสนองความพึงพอใจชั่วครั้งชั่วคราวหมุนเวียนเปลี่ยนใจเพียงเพื่อจะใช้คำว่า "รัก" เป็นเครื่องมือนำไปสู่ความต้องการ
          การยึดถือความรักแต่ไม่เชื่อในสิ่งที่ยึดถือเพียงเพื่อแสวงหาความสุขเทียมไปวันหนึ่งๆ ชีวิตผู้นั้นจึงมีทั้งสุกและดิบปะปนสร้างทุกข์ให้ผู้เกี่ยวข้องไม่จบสิ้น ความทุกข์และความน่าเวทนาจึงไม่อาจทำให้มันหลุดไปจากโลกนี้ได้ อะไรที่ไม่คาดคิดย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
          ชีวิตนี้มีค่ายิ่งนักและยังอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงอีกยาวนานหาใช่ไร้ค่าดั่งหญิงผู้ถูกสลัดรักต้องจบชีวิตเพราะอารมณ์ หากทุกข์เพราะถูกสลัดรักลองตั้งสติใช้แก่นธรรมนำหน้าเห็นทุกสิ่งเป็นอนิจจัง เชื่อเถิดพุทธธรรมไม่มีภัยไม่สูญเสียไม่ต้องไปฆ่าผู้อื่นหรือฆ่าตัวเอง ธรรมะสอนให้เข้าใจเรื่องความรักความทุกข์และไม่ยึดติดทุกสิ่งเป็นอนัตตา
          ชีวิตยุคนี้จึงมีความเหมือนไม่มีอะไรต่างไปจากหลักพุทธธรรมไม่ จงยึดหลักธรรมให้มั่นชีวิตจะไม่ล้มจะไม่มีการตาย ผู้นั้นคือผู้รู้แจ้งแห่งอนิจจลักษณะ ลักษณะที่ให้เห็นว่าเป็นของไม่เที่ยง ไม่คงที่ ได้แก่ การเกิดขึ้นและสลายไป คือ เกิดดับๆ มีแล้วก็ไม่มี
          มันแปรปรวนเปลี่ยนแปลงสภาพไปเรื่อยๆ เป็นของชั่วคราว อยู่ได้ชั่วขณะแย้งต่อความเที่ยง ผู้นั้นย่อมพบสุข ข่าวการตายของเธอข้างต้นคือบทเรียนล้ำค่าไว้เตือนสติหญิงสาวหากไม่มองข้ามไป
          ชีวิตมนุษย์ไม่ว่าจะเป็นยุคไหน มักจะหลงยึดติดสิ่งสมมุตินี่เอง จึงทำให้มนุษย์เราปฏิเสธความเที่ยงอยู่ในตัว จนกว่าจะเข้าใจคำว่าอนิจจังได้ว่า "เมื่อมีรักย่อมไม่มีรัก"
          ชีวิตและความรักจึงเป็นธรรมชาติของมนุษย์มันเป็นอย่างนั้นเองมันไม่เที่ยงจริงๆ คนหนุ่มสาวอย่าได้เอาความหวังไปเกาะเกี่ยวๆ เกาะจนดิ้นไม่หลุด จะเกิดทุกข์