ปัญหาหนึ่งของผู้ป่วยเบาหวานที่มักจะวิตกกันมากก็คือ "การเกิดแผลที่เท้า" แผลที่เท้าของผู้ป่วยเบาหวานนั้นเกิดจากหลายสาเหตุด้วยกัน สาเหตุสำคัญ ได้แก่ ปลายประสาทเสื่อม การเกิดปลายประสาทเสื่อมเกิดขึ้นกับเส้นประสาทรับความรู้สึก เส้นประสาทควบคุมกล้ามเนื้อ และเส้นประสาทในระบบประสาทอัตโนมัติ
          1.ประสาทรับความรู้สึกเสื่อม ทำให้สูญเสียการรับความรู้สึกเจ็บปวดหรือความรู้สึกร้อนเย็น ดังนั้นเมื่อเป็นแผลขึ้นแล้วผู้ป่วยเบาหวานมักไม่หยุดใช้เท้าเนื่องจากขาดความรู้สึกเจ็บปวด แผลจึงเกิดการอักเสบลุกลามมากขึ้น แผลที่เท้าอาจเกิดจากอุบัติเหตุโดยตรง เช่น การเดินเท้าเปล่าแล้วเหยียบของมีคมหรือการใช้ของมีคมโดยขาดความระมัดระวัง การเตะของแข็ง การสวมรองเท้าคับเกินไป หรือแผลซึ่งเกิดขึ้นจากความไม่รู้ เช่น วางกระเป๋าน้ำร้อนที่เท้าเพื่อแก้อาการเท้าชา จนเกิดเป็นแผลพุพองเพราะอุณหภูมิของน้ำสูงเกินไป เนื่องจากผู้ป่วยรับรู้ไม่ได้เพราะปลายประสาทเสื่อม
          2.ประสาทควบคุมกล้ามเนื้อเสื่อม การเสื่อมสมรรถภาพของประสาทชนิดนี้ทำให้กล้ามเนื้อเล็กๆ ที่เท้าลีบลง กล้ามเนื้อที่เท้าไม่อยู่ในสภาพสมดุล เท้าของผู้ป่วยจึงผิดรูป นิ้วเท้าจิกลงคล้ายกรงเล็บ ทำให้จุดรับน้ำหนักผิดไป มีโอกาสเกิดตาปลาหรือเป็นแผลได้ง่ายขึ้น
          3.ประสาทอัตโนมัติ ระบบประสาทควบคุมเกี่ยวกับการหลั่งเหงื่อ การหดและขยายตัวของหลอดเลือดเสียไป การเสื่อมของระบบประสาทชนิดนี้ยังผลให้ผิวหนังแห้ง มีเหงื่อออกน้อย และผิวหนังแตกได้ง่ายโดยเฉพาะบริเวณที่มีการพับงอบ่อยๆ เชื้อโรคอาจเข้าไปตามรอยแตกแล้วเกิดเป็นแผลลุกลามมากขึ้น ระบบประสาทอัตโนมัติเสื่อมทำให้เท้าบวม รองเท้าจึงคับขึ้นและกดเท้าจนเป็นแผลได้
          ยังไงผู้ป่วยเบาหวานเองก็จะต้องดูแล และรักษาเท้าของตัวเองให้ดี หมั่นสังเกตความผิดปกติ ไม่ทำงานหรือกิจกรรมต่างๆ ที่จะทำให้เกิดแผล และหากมีความผิดปกติต้องรีบไปพบแพทย์