กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข (สธ.) โดยสถาบันประสาทวิทยา เตือนประชาชนให้ระมัดระวัง ภาวะหยุดหายใจขณะหลับจากการ อุดกั้น (Obstructive Sleep Apnea) นพ.วีรวุฒิ อิ่มสำราญ รองอธิบดีกรมการแพทย์ ให้ข้อมูลว่า ภาวะหยุดหายใจขณะหลับจากการอุดกั้น เกิดจาก การหย่อนตัวของกล้ามเนื้อทางเดินหายใจส่วนต้นขณะหลับ ส่งผลให้ ลมหายใจผ่านน้อยกว่าปกติ หรือไม่สามารถผ่านเข้าออกได้ แม้จะใช้แรงในการหายใจเพิ่มมากขึ้น ซึ่งภาวะความผิดปกตินี้เป็นอันตราย และอาจทำให้เกิดความผิดปกติอื่นตามมาได้ จึงแนะนำว่า หากใครมีอาการดังกล่าวควรได้รับการตรวจเพื่อรับการรักษาที่ถูกต้องต่อไป
          ทั้งนี้ ผู้ที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับจากการอุดกั้น จะทำให้เกิดภาวะพร่องออกซิเจนและเกิดคาร์บอนไดออกไซด์คั่งในเลือดจนถึงระดับที่สมอง ต้องมีการสั่งการให้หายใจ ทำให้สมองถูกกระตุ้นให้ตื่นอยู่ตลอดเวลา ส่งผลให้ผู้ป่วยรู้สึกว่านอนหลับไม่สนิท โดยภาวะนี้พบมากในผู้ชายประมาณร้อยละ 15 ส่วนผู้หญิง พบได้ประมาณร้อยละ 6 ของประชากรวัยกลางคน ผู้ป่วยมักจะมาพบแพทย์ด้วยอาการนอนกรน ตื่นเช้าไม่สดชื่น ปากแห้ง คอแห้ง อ่อนเพลียตอนกลางวัน หรือรู้สึกตัวตื่นมาสำลักตอนกลางคืน ถือว่ามีภาวะเสี่ยงต่อโรค และควรเข้ารับการวินิจฉัยจากแพทย์
          ด้าน นพ.ธนินทร์ เวชชาภินันท์ ผู้อำนวยการสถาบันประสาทวิทยา กล่าวเพิ่มเติมว่า ปัจจุบันสถาบันประสาทวิทยามีห้องตรวจการนอนหลับชนิดที่มีคลื่นไฟฟ้าสมอง (In-Lab Polysomnogram) ซึ่งสามารถทำให้ประเมินภาวะหยุดหายใจขณะหลับจากการอุดกั้นได้อย่างแม่นยำ และยังสามารถตรวจหา สาเหตุอื่นที่อาจส่งผลให้มีอาการผิดปกติร่วมด้วย เช่น อาการขากระตุก นอนละเมอ หรือการเคลื่อนไหวผิดปกติระหว่างการนอนหลับ โดยกลุ่มเสี่ยงที่ควรเข้ารับการตรวจคัดกรองคือโรคอ้วน กลุ่มอาการอ้วนลงพุง โรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูงในอายุน้อย ภาวะหัวใจวาย ภาวะหัวใจสั่นพลิ้ว (Atrial fibrillation) โรคเส้นเลือดหัวใจ โรคเส้นเลือดสมองตีบหรือแตก โรคหืดที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษา และผู้ขับขี่ยานพาหนะที่เสี่ยงต่อการเกิดอันตราย เป็นต้น นอกจากนี้ ยังมีการรักษาร่วมอย่างอื่น เช่น การลดน้ำหนัก หลีกเลี่ยง การนอนหงายที่จะส่งผลให้ทางเดินหายใจถูกอุดกั้นได้ง่าย การใช้ยาพ่นจมูกกลุ่มสเตียรอยด์ (steroid) เพื่อลดอาการบวมของเยื่อบุจมูก เป็นต้น
          ดังนั้น หากพบว่ามีภาวะหยุดหายใจขณะหลับ ควรรีบไปพบแพทย์เพื่อรับการตรวจ และรักษาอย่างถูกต้องเพื่อลดปัญหาหรือความเสี่ยงต่อการเกิดโรคต่างๆ ที่อาจตามมาในภายหลังได้