ดร.นายแพทย์พรเทพ ศิริวนารังสรรค์ อธิบดีกรมควบคุมโรค กล่าวว่า ขยะอันตรายจากชุมชน หมายถึง วัสดุหรืออุปกรณ์ที่ไม่ใช้แล้ว ซึ่ง ปนเปื้อนหรือมีสารอันตรายเป็นส่วนประกอบ อยู่ในบ้านเรือนหรือชุมชน ที่เห็นบ่อย ได้แก่ ซากผลิตภัณฑ์ เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ เช่น ซากวิทยุ โทรทัศน์ พัดลม แอร์ ถ่านไฟฉาย แบตเตอรี่มือถือ ซากคอมพิวเตอร์ สารเคมีที่ใช้ในครัวเรือน เช่น สเปรย์ น้ำยาทำความสะอาด สี น้ำมันเครื่อง ยารักษาโรค เป็นต้น ขยะอันตรายนี้สามารถเข้าสู่ร่างกายได้ 3 ทาง คือ ทางการหายใจ ทางปาก และทางผิวหนัง หากสูดดมสารพิษจะรู้สึก แสบจมูก ปวดศีรษะ วิงเวียนศีรษะ เจ็บคอ แสบคอ คัดจมูก หากถูกผิวหนังอาจเกิดอาการผิวหนังไหม้ เกิดผื่นคัน แสบตา ตาแดง หากรับประทานสารพิษเข้าร่างกายอาจเกิดอาการปวดแสบปวดร้อน ในระบบทางเดินอาหาร ปวดท้องและอาจถึงตายได้
          ดังนั้น เพื่อป้องกันโรคและภัยสุขภาพ ควรดำเนินการดังนี้ 1.ลดปริมาณขยะอันตรายในบ้าน หลีกเลี่ยงการใช้สารเคมีภายในบ้าน เช่น ยากำจัดแมลงหรือน้ำยาทำความสะอาดต่างๆ ควรหันไปใช้สารทดแทนจากธรรมชาติจะดีกว่า เช่น ใช้เปลือกส้มแห้งเผาหรือตะไคร้หอมเพื่อไล่ยุง ใช้น้ำยาทำความสะอาดที่ผลิตจากสารธรรมชาติหรือ อาจเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ที่มีอายุการใช้งาน เช่น แบตเตอรี่แบบชาร์จได้ 2.ถ้าจำเป็นต้องซื้อวัสดุ/อุปกรณ์ที่มีสารอันตรายเป็นส่วนประกอบ เช่น สีทาบ้าน ควรซื้อในปริมาณที่เพียงพอจะใช้เท่านั้น ไม่ควรซื้อเกินและเหลือทิ้งภายหลัง 3.ไม่ควรเทสารเคมีที่ใช้ลงในท่อน้ำทิ้งแหล่งน้ำ สาธารณะ หรือ บนพื้นดิน เพราะจะทำให้ปนเปื้อนสู่สิ่งแวดล้อมของเรา การใช้สารเคมีควรใช้ให้หมดโดยสุดท้ายให้ใช้น้ำมาผสมแล้วใช้ให้ หมดเกลี้ยง
          4.ขยะภายในครัวเรือน ควรแยกเป็น 3 ถุง ได้แก่ขยะอาหาร ขยะแห้งที่เป็นพลาสติก เสื้อผ้า รองเท้าฯลฯ และขยะอันตรายที่มีสารพิษเป็นส่วนประกอบไม่ควรทิ้งเศษวัสดุ/อุปกรณ์ที่มีอันตรายปนเปื้อนหรือปะปนกับขยะทั่วไปควรใส่ถุงแยกไว้ต่างหาก