รศ.ดร.อารี จำปากลาย นักวิจัยในโครงการวิจัยติดตามผลกระทบจากนโยบายควบคุมการบริโภคยาสูบ ประเทศ ไทย กล่าวว่า จากการสอบถามผู้สูบบุหรี่ 1,740 คน ช่วงเดือน ก.พ.-เม.ย.2554 เพื่อทราบผลการรณรงค์ด้วยการสื่อสารสาธารณะของสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) พบว่า จากการรณรงค์โครงการ "พ่อและแม่จะเสียใจ ถ้าลูกสูบบุหรี่" กลุ่มตัวอย่างเพศชายร้อยละ 90 ตอบว่า เคยได้ยินหรือเห็นโฆษณาดังกล่าวในช่วงรณรงค์ ร้อยละ 61.3 โดยตอบว่าเกี่ยวข้องกับตัวเองร้อยละ 88 ผู้ที่เคยได้ยินหรือเห็นเคยนำเรื่องราวในการรณรงค์ไปพูดคุยในกลุ่มเพื่อนมีถึงร้อยละ 71.4 และผู้ที่เคยได้ยินหรือเห็น ตอบว่าผลของการรณรงค์ช่วยยับยั้งไม่ให้ผู้หญิงวัยรุ่นสูบบุหรี่ไม่มากก็น้อยมีถึงร้อยละ 79.4

          "ทั้งนี้พบว่าผู้สูบบุหรี่ไม่ถึงครึ่ง ร้อยละ 44 เท่านั้นที่เห็นว่าการสูบบุหรี่ของผู้ชายเป็นเรื่องที่ยอมรับได้ และมีเพียง 1 ใน 10 คน ที่เห็นว่าการสูบบุหรี่ของผู้หญิงเป็นเรื่องที่ยอมรับได้ จะเห็นว่าคนส่วนใหญ่ยังเห็นว่าการสูบบุหรี่ เป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้อยู่ โดยผู้สูบบุหรี่ในกรุงเทพฯ เห็นว่า การสูบบุหรี่ของผู้หญิงเป็นเรื่องที่ยอมรับได้สูงสุด รองลงมา คือ เขตเมือง และเขตชนบทตามลำดับ" รศ.ดร.อารี

          น.ส.ศิริวรรณ พิทยรังสฤษฎ์ ผอ.ศูนย์วิจัยและจัดการความรู้เพื่อการควบคุมยาสูบ ม.มหิดล กล่าวว่า เมื่อเปรียบเทียบผลการสำรวจของสำนักงานสถิติแห่งชาติ ระหว่างปี 2554 ย้อนหลังไปถึงปี 2547 พบว่า เพศชายมีอัตราการสูบบุหรี่สูงถึงร้อยละ 43.69 ในปี 2547 และลดเหลือ 41.69 ในปี 2554 แต่ยังสูงกว่าเพศหญิงถึง 20 เท่า โดยเพศหญิงมีการสูบบุหรี่ลดลงจากร้อยละ 2.64 ใน ปี 2547 เป็นร้อยละ 2.14 ในปี 2554 และพบว่าลดลงต่ำสุดที่ปี 2550 และค่อยๆ ทรงตัว สสส. จึงควรลงทุนเพิ่มการรณรงค์ไม่ยอมรับการสูบบุหรี่ทั้งในผู้ชายและผู้หญิง