ว่าด้วยเรื่องเดินดินกินข้าวแกง หนังสือร้านอาหารสารพัดอ่านสนุก  อ่านอร่อยจนอยากออกไปร้านนั้นร้านนี้เดี๋ยวนั้น ที่ วิษณุ เครืองาม  เขียนลงในหนังสือพิมพ์มติชนฉบับประจำวันเสาร์ยาวนานกระทั่งรวมเล่มครั้งแรก และจะมีเล่มต่อไปในไม่ช้า ก็มีเรื่องอาหารการกินของ คุณพี่ศุภกิจ นิมมานนรเทพ (เจ้าเก่า) ส่งมาให้อ่าน
          เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า คุณพี่เดินทางไปประเทศสหรัฐอเมริกากับภริยาเพื่อช่วยเลี้ยงหลานชายแฝดอายุ 2 ขวบ ถึงวันนี้น่าจะอีกเดือนหนึ่งจึงจะกลับกรุงเทพฯ
          คุณพี่เล่าถึงผู้อ่านที่ถามไปว่า "ผมกินอาหารครบ 5 หมู่รึเปล่า?  อาหารปิ้งๆ ทอดๆ มันๆ ที่นักโภชนาการห้ามกิน โดยเฉพาะอาหารที่อุดมด้วยคอเลสเตอรอล ผมงดหมดใช่ไหม? ผมตอบว่า ถ้างดหมดทุกมื้อ แล้วชีวิตผมจะมีความสุขได้อย่างไรเล่าครับ"
          ว่าแล้วคุณพี่ศุภกิจก็ว่าถึงการปฏิบัติในการรับประทานอาหารดังนี้
          1.ควบคุมเฉพาะปริมาณในมื้อปกติให้เหลือเท่า 2 มื้อในอดีต ปฏิบัติไม่ยาก
          2.อาหารชนิดใด ประเภทใดที่นักโภชนาการบอกว่ามีคอเลสเตอรอลสูงก็อย่ากินบ่อย ถ้าจำเป็นหรืออยากกินให้กิน แต่ต้องออกกำลังหรือฝิก "พลังลมปราณ"ผลาญคอเลสเตอรอลให้เหมาะสม
          โปรดจำไว้เสมอว่า ถ้าเราขี้เกียจไม่ผลาญคอเลสเตอรอลล่ะก็ คอเลสเตอรอลจะผลาญชีวิตเรา
          3.เมนูอาหารชนิดใด ประเภทใด ที่นักโภชนาการแนะนำว่ากินแล้วดีต่อสุขภาพ ผมก็พยายามกิน ใหม่ๆ ฝีนปากฝีนลิ้นบ้าง ค่อยๆ นำเมนู "ของดี" มาแทน ของไม่ดีเอาออกไปทีละอย่าง อาจใช้เวลาปรับตัวสักปีสองปี เช่น ผมชอบกินซุปหางวัว ข้าวซอย ขนมจีนแกงเขียวหวาน ผมก็เบียดออกทีละอย่างจนหมดไปจากมื้อปกติ มีน้ำพริก (ถ้วยเก่า) หมุนเวียนเข้ามา มีผักลวกจิ้มตามฤดูกาล มีแกงจืดที่หลานอายุ 2 ขวบกับผมกินเหมือนกัน
          4.เวลาไปงานเลี้ยง ไม่ว่าบุฟเฟต์ หรือโต๊ะจีน ผมก็อิ่มอร่อยเต็มคราบ เพราะโอกาสที่จะได้กินมีนานๆ ครั้ง แต่เมื่อกินเต็มที่แล้ว รุ่งขึ้นเดินออกกำลังสัก 30 นาที วันเว้นวัน สลับกับการฝิกพลังลมปราณ 30 นาที สัปดาห์ละ 2 วัน สัปดาห์ถัดไปลดเหลือครั้งละ 15 นาที วันเว้นวันก็มากพอ
          เมื่อหลายปีก่อน ผมไปเป็นวิทยากรให้สถาบันแห่งหนึ่งซึ่งยกขบวนไปหัวหิน อาหารมื้อใหญ่มื้อหนึ่งเป็นเมนูอาหารทะเล มีกุ้งเผาตัวใหญ่ 1 ถาด 10 ตัว เสิร์ฟไว้กลางโต๊ะ มันช่างหอมจมูกผมจริงๆ จึงหยิบมาตัวหนึ่งตามโควตา ค่อยๆ แกะละเลียดกิน แต่ชำเลืองดูเมื่อเวลาผ่านไป 10 นาที ไม่มีใครหยิบกุ้งจากถาด ผมถามว่าทำไมไม่กินกุ้งเผาล่ะครับ สมาชิกทำตาโต ย้อนถามว่า "อาจารย์กล้ากินเรอะ เรายกให้อาจารย์ทั้งหมด" ผมจึงกินเฉพาะกุ้งเผาอย่างเดียวหมดไป 2 ถาด ไม่แตะต้องอาหารอื่นเลย
          ก็ของอร่อยและแพง ผมจะมีสตางค์ซื้อกินได้สักเดือนละครั้งก็มากเกินไปแล้ว
          แต่รุ่งขึ้นหลังกินกุ้งเผาหมด 2 ถาด ผมก็ต้องออกกำลังฝิก "พลังลมปราณ"ครั้งละ 30 นาทีทุกวันตลอดสัปดาห์
          ชีวิตผมจึงมีความสุข ไม่เจ็บป่วยมากว่า 12 ปี จนบัดนี้อายุ 72 ปีแล้ว
          เห็นไหมว่าการกินอาหารให้อร่อยสักมื้อ เดือนละหนสองหนไม่เป็นไร  แต่ต้องหมั่นออกกำลังและฝิกพลังลมปราณ ชีวิตจะได้ไม่ต้องอดอาหารอร่อย ทั้งยังแข็งแรงและอายุยืนด้วย
          เรื่องของอาหาร 5 หมู่ พูดกันมานาน เด็กรุ่นใหม่รู้จักดีว่ามีอะไรบ้าง แต่ผู้ใหญ่ชาวบ้านรุ่นเก่าไม่ค่อยรู้เรื่อง ว่าอาหาร 5 หมู่คืออะไร
          วันหนึ่งนักโภชนาการไปแนะนำคุณลุงคนหนึ่งว่า ถ้าอยากให้ร่างกายแข็งแรงต้องกินอาหารให้ครบ 5 หมู่นะลุง คุณลุงก็รับคำ
          รุ่งขึ้นคุณลุงไปพบนักโภชนาการอีกครั้ง บอกคุณหมอว่า ผมคงทำตามที่คุณหมอบอกไม่ได้หรอกครับ เมื่อวานพอคุณหมอบอก ผมก็เริ่มไปกินอาหารทีละหมู่ กินไปได้ 2 หมู่บ้านก็จุกแทบแย่ ครบ 5 หมู่คงตายแน่