วิถีชีวิตปัจจุบัน ทำให้คนเรามีปัญหาสุขภาพมากมาย...นอนไม่หลับ ...เป็นปัญหาหนึ่งซึ่งผู้คนไม่น้อยกำลังถูกคุกคาม ...และหาทางออกไม่เจอคนในยุคดิจิตอลต่างเผชิญหน้ากับโรคนอนไม่หลับ โดยต่างไม่ทราบว่าโรคนี้เป็นได้อย่างไร...การนอนไม่หลับ คือโรคที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่เป็นกันทั้งดาวเคราะห์ดวงนี้ที่เรียกว่าโลก ยิ่งสังคมมีความก้าวหน้าทางวัตถุมากเท่าใด ผู้คนในสังคมนั้นๆ ยิ่งมีอัตราการนอนไม่หลับสูงตามมา

          ทั้งนี้ทั้งนั้น...เพราะสังคมการเกษตรอันเป็นรากเหง้าเดิมของชีวิต ถูกแทรกแซงโดยสังคมการค้า อุตสาหกรรม และอื่นๆ จึงทำให้วิถีชีวิตเปลี่ยนไป

          ตามปกติสรรพชีวิตทั้งหลายต้องนอนแต่หัวค่ำ เมื่อพระอาทิตย์อัสดงแล้ว พระจันทร์เริ่มขึ้นพ้นขอบฟ้า นั่นแหละคือเวลานอนของมนุษย์

          ...เมื่อสังคมเปลี่ยนไป มนุษย์ไปอยู่ในภาคอุตสาหกรรมมากขึ้น การทำงานในภาคอุตสาหกรรมบางทีต้องสู้กันหามรุ่งหามค่ำ ต่างจากภาคเกษตรที่ไปดำนา เกี่ยวข้าว พอบ่ายคล้อยตะวันลอยต่ำก็กลับบ้าน หุงหาข้าวปลา อาหารลงถึงท้องไม่ต้องพูดจากันมาก พอข้าวเรียงเม็ดก็รู้สึกง่วงเหงาเข้านอนดีกว่า

          อย่างนี้ระบบนาฬิกาชีวิตไม่ผิดเพี้ยน พอถึงสามทุ่มหรือ 21 นาฬิกา ร่างกายเริ่มจัดการกับขบวนการของพลังงาน แล้วนำพลังงานที่มีไปสู่ขบวนการซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ

          เริ่มต้นที่ถุงน้ำดี...คือการย่อยไขมัน...จากนั้นไปที่ตับ ตับก็จะเป็นทั้งเรื่องไขมันกับน้ำตาล

          นี่เป็นตัวอย่างของการทำงานในร่างกายเรา เมื่อไขมันกับน้ำตาลถูกจัดการ ระบบอื่นในร่างกายจะดีตามมาเอง...โดยขบวนการนี้ร่างกายจะทำงานได้ต่อเมื่อเรายอมนอน และต้องนอนให้หลับ

          ชีวิตคนปัจจุบัน...ไม่ยอมนอนหัวค่ำตามกฎนาฬิกาชีวิต โดยเฉพาะคนเมืองที่ไปอยู่ในภาคอุตสาหกรรม การค้า และภาคบริการอื่นๆ

          เรามุ่งเน้นไปหาทรัพย์ ไปผูกชีวิตกับความโลภ โดยอ้างว่าชีวิตต้องดิ้นรน...หมอใบไม้ไม่เถียง แต่ขอเตือนสติ

          เพราะ...บางครั้งครา...ปัญหาชีวิตไม่ได้อยู่ที่งานกับหน้าที่ซึ่งต้องรับผิดชอบ แต่เราทำร้ายตัวเองอย่างตั้งใจ ด้วยการไม่ยอมเข้านอนทั้งที่ไม่มีความจำเป็นอะไรเลย เราใช้ชีวิตแบบปล่อยตัวตามกระแสมากเกินไป ไปสรวลเสเฮฮากันบ่อย เด็กยุคใหม่รีบกลับบ้านไปนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ ทำอะไรกันบ้างคงไม่ต้องพูด

          เดี๋ยวนี้ยิ่งแย่ใหญ่...คอมพิวเตอร์มันเล็ก บางเฉียบจนใส่กระเป๋าถือเอาไปไหนก็ได้ นั่งเล่นตั้งแต่ในรถจนถึงบ้านก็ยังไม่ปิดเครื่อง ระหว่างตักข้าวใส่ปาก อีกมือที่ว่างก็นั่งจิ้มหน้าจอ ผมเห็นเด็กไทยวันนี้แล้วรู้สึกสงสารประเทศชาติ

          การไม่สนใจชีวิต ไม่ใส่ใจสุขภาพถือเป็นหายนะอย่างยิ่ง เรื่องกินนอนเป็นเรื่องใหญ่อย่าได้ละเลยเป็นอันขาด หมอใบไม้พบผู้ป่วยด้วยอาการนี้ตลอด ชอบตั้งคำถามให้ผมตอบว่าเขาเป็นอะไรทำไมจึงนอนไม่หลับ หรือบางทีเหมือนนอนไม่อิ่ม คือหลับแต่เหมือนเคลิ้มยังมีความรู้สึก หูแว่วได้ยินอะไรต่อมิอะไร พอซักไซร้จึงได้ความ

          ...ชอบนอนดึก...อยู่กับคอมพิวเตอร์...บางรายอ่านหนังสือไม่เบื่อ...หรือบางทีนอนไม่เป็นเวลา หากเพลินกับกิจกรรมที่ชื่นชอบ นานวันเมื่อต้องการเข้านอนจึงนอนไม่ค่อยหลับสาเหตุ...เพราะร่างกายไม่รู้จะปรับระบบอย่างไร...อีกอย่างระบบนาฬิกาชีวิตรวนไปแล้ว ผู้ป่วยด้วยโรคนี้ ร่างกายมีภูมิต้านทานต่ำ ระบบการย่อยไขมันเสีย ใครที่อดนอนประจำจะมีสีผิวเหลือง ดวงตาก็ออกสีขุ่นเหลือง...นั่นแหละ อาการภายในมันฟ้องว่าท่านกำลังมีปัญหาที่ตับ อาจเป็นดีซ่าน

          หยุดทำร้ายตนเอง แล้วหันมาใส่ใจเรื่องของการนอนเถอะหาก...เราสามารถเข้านอนได้ตั้งแต่สามทุ่ม ร่างกายจะได้รับการดูแลส่วนที่สึกหรอจริงจัง แต่คนนอนดึกส่วนใหญ่ไม่พร้อมสำหรับการปรับระบบ ยังคงดื้อดึงใช้เหตุผลตนเอง ว่าทำยังไงก็นอนไม่หลับ พยายามแล้ว ค่อยๆ ถอยเวลานอนให้เร็วขึ้นแต่ก็ยังไม่ได้ผล ทำอยู่ไม่นานจึงเลิกล้มความตั้งใจ

          อย่าเพิ่งท้อกับมัน ลองหาหนทางอื่นดู อย่างเช่น... ยอมนั่งเล่นคอมพิวเตอร์หรืออ่านหนังสือให้สว่างคาตาเลยแล้วเริ่มปรับเวลานอนใหม่

          หรือไม่ก็ให้ค่อยๆ ปรับเวลานอนเดินหน้าไป เคยนอนเที่ยงคืน ให้ไปนอนตีหนึ่ง แล้วเดินหน้าไปทุกชั่วโมง วิธีนี้ก็ได้ผล

          ผู้ป่วยส่วนใหญ่เมื่อมาพบหมอใบไม้ ให้ช่วยรักษาโรคนี้ให้ หมอใบไม้รักษาให้ไม่ได้ครับ หากท่านไม่จัดการตัวเองตามคำแนะนำ บอกให้ทำอะไร เงื่อนไขไหนก็ไม่ทำ หมอใบไม้ก็จนปัญญาที่จะช่วย

          สำหรับท่านที่ป่วยด้วยโรคนี้ นอนไม่หลับหรือนอนไม่อิ่ม หากตั้งใจที่จะบำบัดอาการนี้จริงจัง ขอให้ฟังทางนี้...เริ่มต้น

          ต้องใช้เงื่อนไขใดเงื่อนไขหนึ่ง จะถอยหรือเดินหน้าเวลานอนให้เลือกเอา ยอมอดนอนสักคืนก็ได้ สัปดาห์ไหนมีวันหยุดยาวให้ลงมือปฏิบัติเลย จะได้ไม่มีผลกับการทำงาน แต่ใครที่มีงานส่วนตัวคงไม่ใช่เรื่องยาก

          ที่พูดมาทั้งหมดใช้ได้ผลทั้งสิ้น อยู่ที่ว่าอย่างไหนถูกกับจริตใครเมื่อเลือกเงื่อนไขได้ถูกกับจริตแล้ว ทำแล้วร่างกายสามารถปรับระบบได้ เพื่อให้เกิดความสมบูรณ์ในการบำบัดอาการนี้...

          ท่านควรรับประทานกล้วย...

          กล้วยอะไรก็ได้... ไม่เลือกชนิดหรือถิ่นกำเนิด เพราะในกล้วยมีสารอาหารใกล้เคียงกันหมด ไม่ว่ากล้วยน้ำว้า กล้วยหอม กล้วยหักมุก หรือกล้วยไข่ แม้แต่กล้วยเล็บมือนางของทางใต้ ก็กินดีไม่แพ้กล้วยที่อื่น

          คำอธิบายในเรื่องกล้วยๆ...กล้วยมีสารอาหารมากมาย บรรยายไม่หมด ขอตัดตอนเรื่องเดียวว่า...ในกล้วยมีสารสำคัญตัวหนึ่งชื่อ "ทริปโทแฟน"

          สารทริปโทแฟน...เป็นสารตั้งต้นการสร้างฮอร์โมนเอนโดรฟิน เมื่อร่างกายได้รับฮอร์โมนเอนโดรฟิน จะทำให้รู้สึกสดชื่น บางคนจึงเรียกมันว่าสารสุข หรือสารให้ความสุข

          เคยสังเกตไหมว่า ทำไมลิงและช้างจึงชอบกินกล้วย และหวงกล้วยยิ่งกว่าหวงอะไรอีก เพราะกล้วยคืออาหารที่กินแล้วเป็นยาด้วย อร่อยด้วย แต่เรากำลังลืมของดีอย่างกล้วยไป คนส่วนใหญ่มักดูถูกกล้วยว่าเป็นผลไม้ไร้ระดับ เทียบชั้นไม่ได้กับผลไม้อื่น ยิ่งเอากล้วยสักหวีไปวางกับแอปเปิ้ล สาลี่ หรือองุ่น กล้วยคงถูกเมินแน่นอน โดยหารู้ไม่ว่าเรากำลังปฏิเสธของดี

          ผู้ที่รักการออกกำลังกายต่างทราบดีถึงฮอร์โมนเอนโดรฟินมันเป็นสารให้ความสุข สารนี้จะหลั่งก็ต่อเมื่อมนุษย์ทำอะไรก็ได้ที่เป็นเรื่องดีๆ ทำแล้วรู้สึกสบายใจ คนที่ไปวิ่ง ไปเดิน เล่นโยคะ รำไทเก๊ก จะได้รับฮอร์โมนตัวนี้ ซึ่งตามปกติมันถูกเก็บไว้ประหนึ่งของมีค่าถูกรักษา

          อย่างทะนุถนอม และมีหน่วยรักษาความปลอดภัยดูแลแน่นหนามาก

          สารนี้จะถูกหลั่งออกมาเมื่อร่างกายมีการเคลื่อนไหว หรือทำอะไรดีๆ เช่นการดูภาพยนตร์ที่สนุกสนาน อ่านหนังสือแล้วรู้สึกขำ

          การนั่งสมาธิจะได้รับสารสุขชนิดนี้มากที่สุดใครที่ชอบไปวัด...โดยเฉพาะยิ่งได้ไปวัดซึ่งมีหลวงปู่ หลวงตา เป็นพระปฏิบัติ เคร่งครัดในศีล จะเห็นว่าหลวงปู่ท่านยิ้มได้ทั้งวัน ญาติโยมไปหาไปกวนท่านจนล้นวัดตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ท่านก็ยิ้มได้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...ความลับนั้น อยู่ที่หลวงปู่ท่านมีโรงงานผลิตฮอร์โมนเอนโดรฟินในร่างกาย

          โรงงานนี้มีเครื่องจักรแสนทนทาน ไม่ได้สั่งซื้อจากประเทศใดทั้งสิ้น ทั้งโรงงานและเครื่องจักร หลวงปู่ท่านใช้ความเพียรสร้างขึ้นมาเองทั้งสิ้น ไม่ต้องใช้เงินทุน ไม่ต้องใช้แรงงานจากเขมรพม่าให้วุ่นวาย การนั่งสมาธิหลับตานิ่งๆ นี่แหละ ร่างกายจะปล่อยสารเอนโดรฟินออกมาให้ นี่เป็นความสามารถพิเศษเฉพาะตน ใครทำใครก็ได้ไป โดยเป็นความพิเศษเหนือสามัญชนคนเดินดินด้วยกัน

          เรา...ท่านที่อยากได้เอนโดรฟิน หากนั่งสมาธิไม่เป็น ไม่เชื่อเรื่องนี้...ก็ไปออกกำลังกายดู ทั้งต้องกินอาหารที่สามารถช่วยให้ร่างกายสร้างฮอร์โมนเอนโดรฟินด้วย...อยู่ดีๆ...ฮอร์โมนเอนโดรฟิน มันเกิดขึ้นมาเองไม่ได้ ในกระบานการต้องมีตัวช่วย อาหาร...คือตัวช่วยที่ดี มีอาหารหลายชนิดเป็นตัวช่วย หรือในภาษาวิชาการเขาจัดให้เป็นสารตั้งต้น ชีวิตประจำวันใครๆ ก็ต้องกิน อาหารมากมาย ผักหลายชนิด มีสารตั้งต้นให้ร่างกายสร้างฮอร์โมนเอนโดรฟินได้

          ซึ่งคราวนี้ผมขอพูดเรื่อง...กล้วย ในกล้วยสารทริปโทแฟน เป็นสารตั้งต้นสำคัญ เพื่อการสร้างเอนโดรฟินในแต่ละวันเพียงแค่ท่านหม่ำกล้วยน้ำว้า 1 หรือ 2 ลูกต่อมื้อ ร่างกายจะได้รับสารทริปโตแฟนในปริมาณเพียงพอที่จะให้ท่านมีความสุข มีอารมณ์แจ่มไสไม่บูดบึ้ง ที่สำคัญจะช่วยให้หลับสบาย นอนอิ่มอย่างเหลือเชื่อ โดยกล้วยนั้นท่านสามารถรับประทานได้ทั้งสดหรือให้กล้วยผ่านความร้อน เช่นกล้วยปิ้ง กล้วยตาก กล้วยบวชชี หรือกล้วยนึ่งโรยมะพร้าวขูดก็อร่อย

          รู้แล้วอย่าเมินเฉยกับกล้วย และอย่าปล่อยให้กล้วยเน่าคาหวี เหมือนที่บางบ้านไร้เยื่อใยกับกล้วย...หากยังสงสัยเรื่องกล้วยๆ ก็โทร.มาคุยกับหมอใบไม้ได้ที่หมายเลข...08-5151-8844

          ...หากคุณชอบกล้วย แล้วคุณจะเข้าใจความสุขของลิงหรือช้าง