ในช่วงเดือนพฤษภาคม ซึ่งเป็นฤดูฝนจะเห็นว่ามีเห็ดออกมาวางขายในตลาดมากมาย ทั้งเห็ดที่รับประทานได้และเห็ดมีพิษ เห็ดเหล่านี้ได้มาจากการเก็บของประชาชนที่มีถิ่นฐานอยู่ใกล้ป่า ที่นิยมนำมาปรุงเป็นอาหารรับประทาน และนำไปขายในตลาด ซึ่งจะพบผู้ป่วยที่รับประทานเห็ด เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลจำนวนมาก รวมถึงพบผู้เสียชีวิตทุกปีเช่นกัน 
          เห็ดมีพิษเมื่อบริโภคเข้าไปแล้ว อาจจะมีอาการแสดงออกหลายแบบขึ้นอยู่กับชนิดของเห็ด และมักเกิดภายใน 3 ชั่วโมง อาการมากน้อยแตกต่างกันตามปริมาณด้วย เช่น พิษจากเห็ดลูกไก่ จะทำให้มีอาการคลื่นไส้และอาเจียน เมื่อดื่มร่วมกับแอลกอฮอล์ ส่วนพิษจากเห็ดหมวกจีน จะมีอาการเหงื่อแตก คลื่นไส้ และปวดเกร็งในท้อง พิษจากเห็ดเกร็ดขาว มีอาการประสาทหลอน เพ้อ คลุ้มคลั่ง ซึม ชัก และหมดสติ พิษจากเห็ดไข่ตายซาก เห็ดระโงกหิน เห็ดไข่เป็ด และเห็ดไข่ห่านตีนต่ำ จะมีอาการอ่อนแรง ปวดศีรษะและคลื่นไส้ เกิดขึ้นในเวลาเกิน 6 ชั่วโมง อาการมักทุเลาใน 1-2 วันต่อมา ต่อมามีตับอักเสบ จนถึงตับวายได้ 
           แต่กระนั้นก็ไม่สามารถทำให้การบริโภคเห็ดลดน้อยลงไปได้เลย ถึงแม้ทุกคนจะรู้ว่าเห็ดบางชนิดมีพิษก็ตาม แต่ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือความไม่รู้ก็อาจเป็นได้ ที่จะมีผู้เก็บเห็ดที่มีพิษมาปรุงเป็นอาหาร หรือนำไปขายเพื่อให้ได้มาซึ่งรายได้ ในยุคที่ข้าวยาก หมากแพงนี้ 
          อย่างไรก็ตาม ควรระวังไว้ก่อนดีกว่าแก้ภายหลัง...เพราะชีวิตคนเรามีค่ามาก มิใช่หรือ?