นฤภัค ฤธาทิพย์ กรมสุขภาพจิต
          พ่อแม่หลายคนคงมีความรู้สึกว่าลูกของตนเอาแต่ใจตนเองตั้งแต่ยังเล็กอายุไม่กี่ขวบทำไมเอาแต่ใจเสียเหลือเกิน บอกกล่าวห้ามปรามอะไรก็ไม่ฟัง ต้องการอะไรต้องพยายาม เอาให้ได้ดังใจปรารถนา
          ก่อนที่พ่อแม่ท้อใจไปกับพฤติกรรมของลูก พ่อแม่ควรเข้าใจถึงพัฒนาการของลูกในวัยทารกซึ่งเป็นช่วงที่เอาแต่ใจตนเอง ยังไม่รู้จักที่จะควบคุมอารมณ์และความต้องการของตนเองได้ พ่อแม่มีหน้าที่ในการตอบสนองความต้องการ ที่สำคัญควรหัดให้ลูกเรียนรู้ที่จะรอคอย เช่น เมื่อลูกร้องหิวนมขณะชงนม พ่อแม่อาจส่งเสียงปลอบลูกพร้อมบอกให้ลูกรู้ว่าพ่อแม่กำลังชงนมให้ลูก เพื่อฝึกให้ลูกรู้จักรอคอยซึ่งวิธีนี้ลูกจะค่อยๆ พัฒนาเรียนรู้ถึงการอดทนรอคอย การเล่นก็เช่นกัน ควรมีขอบเขต เพื่อฝึกให้ลูกรู้จักกฎกติกาและรู้จักควบคุมตนเองอย่างไรก็ตาม พ่อแม่ไม่ควรใช้คำพูดห้ามปรามบ่อยครั้ง หากต้องลุกไปหยิบของที่ไม่สามารถเล่นได้ออก และหาสิ่งอื่นให้ลูกแทน
          วิธีการเหล่านี้เป็นหนทางในการลดอาการเอาแต่ใจของลูกและช่วยการสอนลูกให้รู้จักอดทนและรอคอย