สำนักงานเครือข่ายองค์กรงดเหล้า (สคล.) ร่วมกับสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) มูลนิธิหญิงชาย ก้าวไกล และสถาบันธัญญารักษ์ จัดเสวนาและกิจกรรมรณรงค์ "สร้างกำลังใจ...สู้ต่อไปงดเหล้าออกพรรษา" ที่โรงแรมเอบีน่าเฮ้าส์ ซอยวิภาวดี 64

          การเสวนาเริ่มต้นที่ สายทอง อายุ 47 ปี อาชีพขายอาหารในโรงเรียนย่านท่าพระ กรุงเทพฯ เล่าว่าเริ่มดื่มสุราตั้งแต่อายุ 16 ปี ช่วงวัยรุ่นอยากรู้อยากลอง ชอบสังสรรค์ มักซื้อสุรามาดื่มกับเพื่อนเป็นประจำ ก่อนจะดื่มหนักขึ้นเรื่อยๆ

          "พออายุ 20 ปี เข้าสู่วัยทำงาน ดื่มทุกวันทั้งเช้าเย็นจนติด ที่หนักสุดดื่มติดต่อกัน 1 เดือนโดยที่ไม่กินข้าวเลย จนต้องลาออกจากงาน พอร่างกายไม่ไหว อาเจียน พี่สาวพาส่งโรงพยาบาล หมอบอกว่าเป็นตับอ่อนอักเสบสาเหตุเพราะดื่มสุรา พอออกจากโรงพยาบาล

          ได้ไม่นานก็กลับมาดื่มซ้ำ เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนติด"

          สายทอง เล่าอีกว่า ต่อมามูลนิธิหญิงชาย ก้าวไกลเข้ามาแนะนำช่วยเหลือและพาไปรักษา ที่สถาบันธัญญารักษ์ ถูกเจ้าหน้าที่กักบริเวณและต้องกินยาก่อนและหลังอาหาร ทำกิจกรรม ออกกำลังกายทุกวัน ตอนนั้นรู้สึกดีขึ้นและไม่คิดกลับไปดื่มอีก

          "แต่พอออกจากโรงพยาบาลก็กลับมาดื่มซ้ำอีกจนพี่สาวรับไม่ได้ ทะเลาะกันเป็นประจำ ข้างบ้านดูถูกเหยียดหยาม ไม่มีใครอยากคบหา เริ่มรู้สึกว่าชีวิตไม่มีคุณค่า ไม่มีความสุข จึงคิดอยากจะเลิกดื่ม ทางมูลนิธิจึงแนะนำหาแนวทางให้เลิก กระทั่งตัดสินใจหักดิบและอดทน ตอนนี้เลิกดื่มได้ 2 เดือนแล้ว ช่วงแรกๆ จะมีอาการขาสั่น คลื่นไส้ อยากสุรา แต่พยายามฝืนความรู้สึก จนเอาชนะใจตัวเองได้ในที่สุด"

          สายทอง กล่าวทิ้งท้ายว่า หากย้อนคิดถึงช่วงที่ติดสุรารู้สึกเข็ดขยาดมาก เพราะเกือบเอาชีวิตไม่รอด สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ตกเป็นทาสสุรา ต้องขอบคุณมูลนิธิและพี่สาวที่คอยให้กำลังใจ ชีวิตตอนนี้ดีขึ้น มีเงินเก็บ มีงานทำ พี่สาวมีความสุขมากขึ้น "อยากฝากเป็นอุทาหรณ์ขอให้คนที่ดื่มดูผลกระทบที่ได้รับมาเกือบทั้งชีวิต แล้วเปรียบเทียบข้อดีข้อเสีย ควรเลิกดื่มและหันมาเลือกสิ่งที่ดีให้กับชีวิต"

          ด้าน มณีนุช อายุ 50 ปี ชาวชุมชนไทยเกรียง จ.สมุทรปราการ เล่าเปิดใจถึงชีวิตในอดีตที่สามีเคยติดเหล้าว่า ในอดีตสามีจะกินเหล้าและเสพยาเสพติดทุกชนิดทำให้ เมาเบิ้ล ในขณะนั้นคิดอะไรไม่ออก มีแต่ความทุกข์

          "ตอนนั้นเงินก็ไม่พอใช้ ปัญหาก็เกิดขึ้น เกิดความรุนแรงภายในครอบครัว เวลาเมาก็จะตบตีถึงขั้นจะไล่ฆ่ากัน ตอนนั้นไม่มีใครให้ คำปรึกษาเลย เลิกงานแล้วกลับเข้าบ้านอย่างเดียว ไม่กล้าสุงสิงหรือพูด

          คุยกับเพื่อนบ้าน ทำให้ความทุกข์อยู่กับตัวเองคนเดียว จนชุมชนไทยเกรียงมาชวนเข้าโครงการลดละเลิกเหล้า ซึ่งตอนนั้นไม่เข้าใจและปฏิเสธอย่างเดียว"

          มณีนุช เล่าต่อว่า สุดท้ายคนในชุมชนไทยเกรียงชักชวนให้เข้าร่วมโครงการสำเร็จ มีการทำกิจกรรมร่วมกันทั้งครอบครัว สามีเดินเข้ามาบอกว่าลองไปเข้าร่วมโครง การ ตอนนั้นเป็นคนตั้งกำแพงกั้นเองเพราะอายคนอื่นเขา

          "พอเข้าร่วมโครงการก็ทำให้สามีเลิกเหล้าได้ เพราะได้ไปเจอเพื่อนๆ ที่ประสบปัญหาเหมือนกันและแตกต่างกันในแต่ละปัญหา มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ต่อมาอยู่ดีๆ สามีบอกจะหยุดดื่มเหล้า เราก็จะไม่ไปยุ่ง ไม่ไปซ้ำเติม หรือต่อว่าอดีตที่ผ่านมา เอาอกเอาใจสามี ทุกอย่าง สามีไม่ออกไปไหนเลย 1 สัปดาห์ เราก็ได้แต่คิดว่าสามีเลิกไม่ได้แน่ๆ"

          มณีนุช เล่าว่า ความรู้สึกในตอนนั้นถ้าเขาเลิกได้ก็จะดี แต่เราจะต้องหยุดพฤติกรรมตัวเองด้วย ไม่ไปว่า ไม่ไปพูด ไม่จู้จี้ขี้บ่น ไม่พูดซ้ำแซะ ไม่ไปสอบถามว่าอยากกินเหล้าหรืออยากเสพยาเสพติดไหม เพราะถ้ายิ่งไปถาม

          จะทำให้นึกถึงจนอยากดื่มเหล้าและอยากเสพยาขึ้นมาได้ ปัจจุบันสามีเลิกเหล้าและยาเสพติดได้เด็ดขาดแล้ว

          "ตอนนี้ครอบครัวมีความสุขมากขึ้น พูดกับเพื่อนบ้านได้อย่างยิ้มแย้มแจ่มใส ภูมิใจและดีใจที่สามีเลิกเหล้าได้ สิ่งสำคัญที่สุดคือกำลังใจจากเราและลูก"

          พญ.ริชาพรรณ ชูแกล้ว จิตแพทย์ประจำสถาบันธัญญารักษ์ กล่าวว่าสาเหตุที่ทำให้ติดสุรามีหลายปัจจัย ทั้งทางพันธุกรรม ทางสังคมที่เป็นแบบอย่าง และการเข้าถึงง่าย รวมถึงภาวะทางอารมณ์

          "สิ่งสำคัญคือคนไข้ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม บำบัดฟื้นฟู สร้างวงจรในสมองใหม่เพื่อไม่ให้กลับไปดื่มซ้ำ และฝากคำแนะนำสำหรับผู้ที่หยุดดื่ม หากต้องการหยุดได้ต่อเนื่องต้องหลีกเลี่ยงสิ่งกระตุ้นที่ทำให้นึกถึง หากต้องการเลิกดื่มสุรา สามารถปรึกษาแพทย์ใกล้บ้านหรือสายด่วนสถาบันธัญญารักษ์ โทร.1165"