ในบ้านเรา... "นักจิตวิทยา" ยังเป็นที่ขาดแคลนอยู่มาก ทั้งที่เป็นวิชาชีพสำคัญ เพราะสภาพสังคมไทยทุกวันนี้ มีแต่เรื่องเคร่งเครียด การได้พบ "นักจิตวิทยา"จะทำให้เราได้ผ่อนคลายและมองเห็นแง่มุมบวกของชีวิต สร้างกำลังใจแก่ตนเองเพื่อให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้
อย่างเช่น "ภูษณิศา ยังอยู่" นักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 สาขาจิตวิทยาคลินิก วิทยาลัยเซนต์หลุยส์ เธอคนนี้กำลังจะกลายเป็น "นักจิตวิทยา" อย่างที่ตั้งใจไว้ จึงอยากแบ่งปันประสบการณ์การเรียนในสาขาจิตวิทยาคลินิก เพื่อเป็นข้อมูลแก่นักเรียนม.ปลาย ที่กำลังตัดสินใจจะเลือกเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัย
เธอเล่าว่าเริ่มแรกนั้นอยากเรียนพยาบาล แต่ในขณะนั้นเป็นปีแรกที่เปิดรับเฉพาะผู้ที่จบสายวิทยาศาสตร์ ตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัย 4 อันดับก็ไม่มีคณะที่ถนัด จึงเลือกเรียนจิตวิทยาที่วิทยาลัยเซนต์หลุยส์ พอได้เรียนแล้วก็รู้สึกชอบ
"สาเหตุที่เลือกเรียนที่เซนต์หลุยส์เพราะจำนวนนักศึกษาในคณะมีไม่มากนักอาจารย์สามารถดูแลได้อย่างทั่วถึง บรรยากาศการเรียนก็เป็นกันเอง เรียนสนุก มีเครื่องมืออุปกรณ์การเรียนการสอนเทคโนโลยีทันสมัย การปฏิบัติงานจริง มีห้องจิตวิทยาให้คำปรึกษา นอกจากด้านการเรียนแล้ว ยังได้เรียนรู้และร่วมทำกิจกรรมการวางแผนงาน จากการเข้าร่วมอบรมในชมรมโรตาแรคท์ของวิทยาลัยอีกด้วย"
...สาขาจิตวิทยาคลินิก เป็นสาขาที่เน้นเรื่องของคลินิกทำเครื่องมือกับคนไข้ โดยใช้เครื่องมือดูระดับจิตใต้สำนึกของคนไข้ เช่น การทำภาพหยดหมึก โดยการให้คนไข้นำหมึกมาหยดลงบนกระดาษเปล่า พับลงทับกันแล้วกางออก แล้วให้คนไข้บอกความรู้สึกจากการมองภาพเพื่อสังเกตพฤติกรรมของคนไข้ แล้วนำผลที่ได้มาวิเคราะห์ว่า เขามีบุคลิกแบบไหน เมื่อวินิจฉัยได้ว่าคนนั้นเป็นโรคอะไร ก็จะพาไปพบแพทย์เพื่อหาวิธีรักษาบำบัด มีการทำกลุ่มบำบัด
"การเรียนจิตวิทยา ทำให้เรารู้สึกว่าตนเอง มีความใจเย็นมากขึ้น เพราะการเรียนจิตวิทยาคลินิกจะเน้นการเรียนรู้พฤติกรรมของคนทำให้เร็วต่อพฤติกรรมของคนมากขึ้น และทำให้เข้าใจผู้อื่นมากขึ้น"
ภูษณิศา กล่าวและว่า ผู้ที่สนใจเรียนด้านจิตวิทยานี้สำคัญที่สุดต้องมีใจรัก และเข้าใจในคำว่า "จิตวิทยา"เพราะคนไทยไม่ค่อยเข้าใจและมีทัศนคติว่าต้องทำงานในโรงพยาบาลเท่านั้นทั้งที่จริงแล้วเราสามารถทำงานด้านทรัพยากรบุคคลในบริษัทก็ได้ เพราะมีด้านจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์กรหรือสาขาจิตวิทยาเอกศึกษา เพื่อประกอบอาชีพเป็นครูฝ่ายแนะแนว ในโรงเรียนก็ได้เช่นกัน
"วิชาชีพนี้เรียนจบปริญญาตรีแล้วก็ต้องสอบใบอนุญาต ประกอบโรคศิลปะจากกองประกอบโรคศิลปะ กระทรวงสาธารณสุข ซึ่งใบประกอบโรคศิลปะเป็นใบอนุญาตในการประกอบวิชาชีพที่กระทำหรือมุ่งหมายจะกระทำต่อมนุษย์เกี่ยวกับการตรวจโรค การวินิจฉัยโรค การบำบัดโรค การป้องกันโรค การส่งเสริมและการฟื้นฟูสุขภาพ ซึ่งนั่นจะทำให้เราเป็น "นักจิตวิทยาคลินิกปฏิบัติการชำนาญการ" ได้ตามฝัน"
นักศึกษาจิตวิทยาสาวคนนี้ ยังแนะนำว่า "ความเครียดไม่ใช่สิ่งเลวร้ายเสมอไป ความเครียดที่ไม่มากนัก ช่วยให้บุคคลมีความกระตือรือร้น มีพลังในการดำเนินชีวิต แต่หากการเกิดความเครียดมากและสะสมอยู่เป็นเวลานาน มีผลทำให้เกิดความเจ็บป่วย ทั้งทางกายและทางจิตใจ ดังนั้นเราจึงควรหาทางผ่อนคลายความเครียด เช่น การควบคุมลมหายใจ จัดการกับปัญหา มองโลกในแง่ดี ไม่ตำหนิตนเอง พยายามสังเกตอารมณ์ของตนเอง เพราะผลที่ตามมาจะเป็นประโยชน์ต่อตัวเองมากที่สุด"
...ยังมีหลากหลายวิชาชีพที่ขาดแคลน เสียแต่ว่าขาดผู้แนะนำที่ดี ที่จะชี้ทางให้เห็นว่าเรียนแล้วดีอย่างไร มีงานรองรับ หรือไม่...อย่าง "สาขาจิตวิทยาคลินิก" ที่ "ภูษณิศา" เรียนอยู่นี้ ก็นับว่าน่าสนใจไม่น้อย
